Helst vil ég eyða helgunum með tærnar upp í loft en það mun ekki gerast þessa helgi. Það er árshátíð hjá vinnunni og ég ætlaði að vera the usual social shit að skrópa en þá komu stuðboltar vinnustaðarins til mín og spurðu hvort ég vildi vera memm í skemmtiatriði. Ég samþykkti það. Finnst svo gaman að flagga þessum litla hæfileika sem ég hef. Svo nú er ég að fara á djammið um helgina. Og á tónleika á sunnudaginn. Jájá, ætla að skella mér. Það er svo mikið að gera að ég bara kemst ekki á þriðja deitið fyrr en í næstu viku.
Látið ekki sakleysislegt útlitið blekkja!
Já, við fyrstu sýn virðist þetta ósköp eðlilegur köttur. En hún er það ekki!
Ég var hringd út um tvöleytið í dag því að þessi vargur, þessi glæpaköttur hafði ráðist á litlu, sætu kisustelpuna mína þar sem hún svaf í sakleysi sínu. Þær voru í fangbrögðum þegar litla systir sleit þær í sundur! Og litla, sæta kisustelpan mín var öll útklóruð með, ég er gjörsamlega miður mín, bitsár á bringunni. Svo það var brunað upp á Dýraspítala þar sem hún var sprautuð með pensilínsprautu. Það er ekki nóg með að verða fyrir svona svívirðulegu launsátri heldur þurfti hún að fara í bíl! Og fá sprautu! Á meðan skraðræðisgripurinn var heima og hrósaði sigri og þóttist aldeilis hafa tekist að hrekja keppinautinn að heiman.
Þegar við komum aftur heim og Snotra litla, fórnarlambið, faldi sig uppi í glugga og rétt gjóaði einu auga í genum rifu til að fylgjast með ofbeldisseggnum, þá lá Kolfinna í leyni fyrir Dúlla. Ég ætlaði að taka hana upp og ræða þessa hegðun
Ummæli
Skrifa ummæli