Ástandið

Ég er mjög hlynnt mótmælunum og mitt kommúníska hjarta klökknar nánast þegar ég sé fréttir af mótmælunum. (Ég er dreifbýlistútta í fæðingarorlofi svo ég er ekki mjög virk.) Ég er hins vegar ekki viss um aðferðafræði mótmælanna. Mér finnst mjög mikilvægt að mótmæli séu friðsamleg því öfgar og ofbeldi gera mótmælendur marklausa eins og umræðan er farin að sýna. Hins vegar verða mótmælin að hafa áhrif. Mér finnst innrásin á Hótel Borg hafa gengið of langt. Það má vel vera að það sé verið að mótmæla eigandanum, JÁJ, en kostnaður af nýjum tækjum verður bara tekinn af áskrifendum. Hvað ætlaði fólkið eiginlega að gera ef það hefði komist inn? Ég skil alveg þann punkt að mótmæla stjórnmálaforingjum en það hefði verið hægt að gera það öðruvísi. Standa fyrir utan og syngja eða berja bumbur svo heyrðist ekki í þeim hefði dugað. 

Svo er það hinn handleggurinn. Ríkisstjórn sem skilur ekki hvað er verið að segja henni. Sjálfstæðismenn eru búnir að vera við völd í 18 ár. Þetta ástand sem nú varir er algjörlega þeirra sköpunarverk. Svo ætla GHH og ISG að stýra ,,björgunarleiðangrinum mikla". Elskurnar, þið eruð ekki í neinum björgunarleiðangri. Þið eruð fíflin sem æddu vanbúin upp á heiði og eru nú villuráfandi í þokunni. Raunveruleikinn er að leita að ykkur.

Enda snýst þetta ekki um neinn ,,björgunarleiðangur", þau eru ekki að gera neitt af viti. Þetta snýst um valdafíkn og mjúk sæti við kjötkatlana. Sjálfstæðismenn eru orðnir svo siðspilltir að þeir eiga ekki snefil af sómatilfinningu eftir. Skipan Þorsteins Davíðssonar í embætti héraðsdómara lýsir þessu í hnotskurn. Hann var skipaður aðeins og eingöngu vegna faðernis og allir vita það. Samt sitja þessir menn sem fastast. 
Núna er þetta fólk búið að rústa efnahag landsins, venjulegt fólk eins og ég er að borga brúsann og það ætlar samt ekki að segja af sér. Mótmælendur eru nefnilega ekki þjóðin! Það er búið að reyna að segja ykkur þetta kurteislega, það er búið að segja ykkur þetta frekar dónalega og þið skiljið samt ekki. Auðvitað endar þetta með því að fólk grípur til ofbeldis. Þá fær þetta fólk sér
bara lífverði og getur hneykslast á skrílnum.


SNAUTIÐ YKKUR Í BURTU!

Ummæli

  1. Kristín6:16 e.h.

    Þau eru löngu komin með lífverði. Ég er þér sammála, því miður virðast þau bíða eftir því að sjá hvort þetta sjatni ekki af sjálfu sér. Það er bara ekki möguleiki að slíkt gerist þegar ástandið versnar stöðugt.

    SvaraEyða
  2. Unknown8:48 e.h.

    Einhvern veginn hef ég ekki trú á því að VG myndi rétta efnahaginn við eitthvað hraðar, kæmust þau í stjórn. Jafnvel enn síður.

    SvaraEyða
  3. NN11:47 e.h.

    Ég er ekki að skrifa þetta sem VG-isti heldur sem þegn í þessu samfélagi. Þjóðstjórn finnst mér vel koma til greina. Kosningar myndu líka leiða það í ljós hverjum þjóðin treysti til að leysa málið. Ef þjóðin kysi Sjálfstæðisflokkinn yfir sig aftur og enn þá yrði bara svo að vera.

    SvaraEyða

Skrifa ummæli

Vinsælar færslur af þessu bloggi

Krossinn sem ég ber

Mynd
  Það er ungur maður á facebook sem hefur gaman að því að tilkynna hvaða dagur er. Það er bara fínt, þetta er falleg sál og ég læka þetta yfirleitt hjá honum . Hins vegar fékk ég sting í hjartað í dag . Á þessum degi fyrir sextán árum síðan lá ég inni á spítala og h a fði þegar verið í þrjá d aga. Það var verið að reyna að framkalla fæðingu litlu stúlkunnar minnar sem ég var gengin með 24 vikur en í sónar þremur dögum áður kom í ljós að það var enginn hjartsláttur. Stúlkan var dáin. Það átti eftir að taka tvo daga í viðbót að n á að framkalla fæðinguna. Í fimm daga gekk ég vitandi með dána barnið mitt. Hún var auðvitað búin að vera dáin lengur, ég bað um skoðun því ég hætti að finna hreyfingar. Ég veit að einstaklingur sem hefur aldrei gengið með barn, hvað þá fætt, getur skilið þetta. Að finna barnið hreyfa sig og sparka og svo hættir það. Að fæða barn og það er dauðaþögn.   Við foreldrarnir vorum niðurbrotnir. Ég dró mig í hlé og grét. Pabbinn var reiður út í heiminn. Ég gat ekk
Read more »
Mynd
Látið ekki sakleysislegt útlitið blekkja! Já, við fyrstu sýn virðist þetta ósköp eðlilegur köttur. En hún er það ekki! Ég var hringd út um tvöleytið í dag því að þessi vargur, þessi glæpaköttur hafði ráðist á litlu, sætu kisustelpuna mína þar sem hún svaf í sakleysi sínu. Þær voru í fangbrögðum þegar litla systir sleit þær í sundur! Og litla, sæta kisustelpan mín var öll útklóruð með, ég er gjörsamlega miður mín, bitsár á bringunni. Svo það var brunað upp á Dýraspítala þar sem hún var sprautuð með pensilínsprautu. Það er ekki nóg með að verða fyrir svona svívirðulegu launsátri heldur þurfti hún að fara í bíl! Og fá sprautu! Á meðan skraðræðisgripurinn var heima og hrósaði sigri og þóttist aldeilis hafa tekist að hrekja keppinautinn að heiman. Þegar við komum aftur heim og Snotra litla, fórnarlambið, faldi sig uppi í glugga og rétt gjóaði einu auga í genum rifu til að fylgjast með ofbeldisseggnum, þá lá Kolfinna í leyni fyrir Dúlla. Ég ætlaði að taka hana upp og ræða þessa hegðun
Read more »

Vandamál og lausnir

Mynd
  Ég hef reynt að nálgast lífið á þann hátt að það séu engin vandamál heldur bara lausnir. Gengur vissulega ekki alltaf en ég reyni. Ég hef líka tekið eftir þv í að til er fólk sem finnur vandamál við öllum lausnum. Nýverið birtist færsla í opnum og fjölmennum hópi á facebook þess efnis að fullorðinn einstaklingur sem er klaufi í ensku gat ekki gert sig skiljanlegan á sölustað og fékk ekkert að borða. Þurfti því að fara svangur á braut. Uppleggið var spurningin hvort það væri til of mikils mælst að afgreiðslufólk á Íslandi talaði íslensku.   Þegar ég las innleggið fannst mér vandamálið vera að viðkomandi fékk ekki að borða (grundvallarþörf) á ferðum sínum um landið og benti á að til væru alls konar þýðingaröpp fyrir snjallsíma. Þetta innlegg mitt uppskar hláturkall frá upphafspóstanda svo það var greinilega ekki aðalvandinn, vandamál ið var að afgreiðslufólk talaði ekki íslensku.   Nú hefur það verið rætt ítarlega að starfsfólk á hinum ýmsu stöðum tali ekki íslensku og það sé ekki
Read more »