Sambýlismaðurinn er kúabóndi. Um daginn keypti ég danskan ís. Það lá við skilnaði.
Að endingu legg ég til að Eiríkur Jónsson segi af sér sem formaður KÍ.
sunnudagur, nóvember 25, 2007
föstudagur, nóvember 23, 2007
Hið daglega líf
Það hefur lítið verið bloggað undanfarið og svo sem engu um að kenna nema almennri leti. Ég er byrjuð að vinna og demdi mér strax í árshátíðarvinnu og hafði gaman af. Það er afskaplega gaman að heyra fullan sal af fólki hlæja að bröndurunum sínum:)
Núna er ég að reyna að þrífa (þess vegna sem ég er að blogga) af því að á morgun verður pottakynning hjá mér. Jájá, við sambýlisfólkið (lögskráð) keyptum ægilega dýra og fína potta nýverið og pottakynning fylgdi sem skilyrði með kaupaukanum. Ég er að verða svo mikil kerling það er ekki einu sinni fyndið:)
Í gær fór Kvenfélagið í laufabrauð og ég með. Skar út eins og ég ætti lífið að leysa. Það var fullt af konum, spiluð jólalög og lítil börn að leik. Jólin verða greinilega erfið.
Að endingu legg ég til að Eiríkur Jónsson segi af sér sem formaður KÍ.
Núna er ég að reyna að þrífa (þess vegna sem ég er að blogga) af því að á morgun verður pottakynning hjá mér. Jájá, við sambýlisfólkið (lögskráð) keyptum ægilega dýra og fína potta nýverið og pottakynning fylgdi sem skilyrði með kaupaukanum. Ég er að verða svo mikil kerling það er ekki einu sinni fyndið:)
Í gær fór Kvenfélagið í laufabrauð og ég með. Skar út eins og ég ætti lífið að leysa. Það var fullt af konum, spiluð jólalög og lítil börn að leik. Jólin verða greinilega erfið.
Að endingu legg ég til að Eiríkur Jónsson segi af sér sem formaður KÍ.
laugardagur, september 22, 2007
Ossið er pirrað
Ég er búin að vera í orlofi núna í tæpan einn og hálfan mánuð. Maður á nefnilega rétt á svoleiðis þegar maður lendir í hörmungum. Í þennan tíma hef ég svo sem gert lítið annað en að reyna að rata út úr þokunni og horfa á sjónvarpið. Ég borga himinhátt áskriftargjald að Stöð 2 en af því að ég bý úti á landi þá næ ég bara Stöð 2 og stundum Stöð 2 bíó en engu öðru af áskriftarpakkanum. Til að kóróna allt saman þá urðu skilyrðin allt í einu frekar slæm fyrir rúmum mánuði síðan. Sjónvarpsskilyrðin hérna eru reyndar upp og ofan og fara eftir veðri og vindum svo ég kippti mér ekkert sérstaklega upp við þetta. Fyrir ca. mánuði síðan kom húsvörðurinn til mín til að lesa af rafmagnsmælinum. Ég nefni þá að skilyrðin í sjónvarpinu séu frekar slæm og það væri gott ef hann gæti kíkt á þetta við tækifæri. Svo líður og bíður. Um daginn hitti ég á nágranna minn og spyr hvort skilyrðin séu svona slæm hjá honum. Hann er bara með Sjónvarpið og skilyrðin þar eru ágæt þegar veðrið er gott. Hins vegar segir þessi nágranni minn að hann hafi heyrt húsvörðinn verið að tala um þetta úti í skóla og þær (það sjá hjón um húsvörsluna hérna og bæði skólastjórinn og oddvitinn eru kvenkyns svo ég veit ekki við hvora húsvörðurinn var að tala) hafi verið að velta fyrir sér hver ætti að sjá um loftnetið, eigandinn eða leigjandinn, og frekar verið á því að þetta væri mál leigjandans. Á fimmtudag hringi ég í formann leigjendasamtakanna og fæ það staðfest sem ég vissi að sjónvarpsloftnetið er algjörlega á könnu eigandans. Síðdegis sama dag fer ég til Akureyrar að undirbúa haustþing og er þá að tala við konu í stjórninni sem sem býr í dalnum og það fyrsta sem hún segir þegar ég nefni loftnetið er: ,,Ertu ekki búin að ná í nýja afruglarann?” Nei, ég var ekki búin að ná í nýja afruglarann af því að ég hafði ekki hugmynd um að Digital Ísland væri komið í Aðaldal. Mér var nefnilega ekki send nein tilkynning um það og enginn sagði mér það. Ég var að tengja nýja afruglarann. Núna eru skilyrðin miklu betri og ekki nóg með það, núna næ ég Stöð 2 plús, Stöð 2 bíó alltaf, Sirkus og Skjá einum. Og þessu öllu hefði ég getað náð alveg frá 1. ágúst og haft allan tímann á meðan ég var í orlofinu. Undarlegt nokk þá er ég dálítið pirruð núna. Í fyrsta lagi, af hverju lét Stöð 2 eða hennar umsjónaaðilar hér ekki vita að digital Ísland væri komið. Í öðru lagi. Kannski vissi húsvörðurinn ekki að digital Ísland væri komið þar sem hann stóð og horfði á gamla afruglarann minn en allir í skólanum vissu það því ég frétti að það hefði verið rætt. Það var hægt að ræða það ítarlega að sjónvarpsskilyrðin hjá mér væru léleg og komast að þeirri niðurstöðu að það væri mitt vandamál en það gat enginn sagt mér það. Ef það hefði verið gert þá hefði ég hringt eftir aðstoð og sú aðstoð hefði sennilega sagt mér að digital Ísland væri komið. Þar fyrir utan þá gat bara enginn sagt mér að þetta væri komið. ,,Ásta liggur í mínus heima hjá sér og kvartar undan því að Stöð 2 náist illa. Hún hlýtur að finna það á sér að digital Ísland er komið.” Urrr...
föstudagur, september 07, 2007
Já, ég er kredduföst
Ég ætla að viðurkenna það formlega og opinberlega hér og nú að nýja auglýsingin frá Símanum særir mig. Ég veit ekki alveg á hvaða hátt, hvort hún særi siðferðisvitund mína, réttlætiskennd eða trúarvitund. Spurningin: ,,Er mönnunum ekkert heilagt?" hefur slegið niður. Hvort sem svik Júdasar voru raunveruleg eða goðsöguleg þá erum við samt að tala um táknmynd hinna algjöru svika. Mér er fyrirmunað að sjá neitt spaugilegt við það.
þriðjudagur, ágúst 21, 2007
Örlítið framhald
Ég sé á blogginu hennar Lorýu að frændur vorir Finnar koma líka til móts þarfir viðskiptavina.
Ég veit að hvíta hveitið ódýrara en heilhveitið en miðað við verðlagið á veitingastöðum... Need I say more?
Ég veit að hvíta hveitið ódýrara en heilhveitið en miðað við verðlagið á veitingastöðum... Need I say more?
mánudagur, ágúst 20, 2007
Hvítir yfirburðir
Maðurinn minn er með sykursýki eins og þúsundir annarra Íslendinga. Þetta er lífstíðardómur sem hefur í för með sér miklar breytingar á lífsháttum og hættu á mörgum alvarlegum fylgikvillum.
Minn maður er mjög passasamur og fylgir þeim ráðum sem hann fékk við uppgötvun sjúkdómsins. Því betur sem hann passar sig því minna þarf hann af lyfjum, því jafnari sem blóðsykurinn er því sjaldnar þarf hann að mæla hann. Í framtíðinni eru minni líkur á aukaverkunum eins og t.d. kransæðasjúkdómum. Þar sem við búum í velferðarsamfélagi þá eru lyfin hans og blóðsykursmælarnir niðurgreiddir. Þótt passasemi hans sé fyrst og fremst til þess fallin að viðhalda eigin lífsgæðum þá hlýst sú hliðarverkun af að útgjöld samfélagsins verða minni. Tala nú ekki um ef honum tekst, eins og ég vona auðvitað, að forðast alvarlegri fylgikvilla sykursýkinnar því þeim fylgja dýrar sjúkrahúsvistir, aðgerðir, aflimanir og örorka.
Allir vita að sykursjúkt fólk verður að forðast sykur. Það sem færri vita er að líkaminn, og þá meina ég líkami allra, bregst við hvítu hveiti eins og sykri. Því verður sykursjúkt fólk að forðast hvítt hveiti. Og þá erum við komin að ástæðu þessara skrifa.
Á sumrin fara Íslendingar í ferðalög. Það er gjarnan stoppað í vegasjoppum eða komið við í grillhúsum og veitingastöðum á viðkomandi stöðum. Ódýrast og einfaldast er að fá sér hamborgara eða samloku. Flest allir skyndibitar eru í brauði. Á öllum stöðum, alls staðar, er hvítt brauð. Stundum er hægt að fá venjulegt heilhveiti samlokubrauð í staðinn, oftast ekki. Til að losna við brauðið þarf að velja úr dýrari hluta matseðilsins eða fara á fínni veitingastað. Þegar við erum á ferðalögum þá standa okkur til boða þrír kostir: 1)Vera alltaf með nesti og setjast hvergi inn. 2) Þurfa alltaf að kaupa einn dýrasta réttinn á matseðlinum. 3) ,,Svindla” á mataræðinu. Þetta er það sem við höfum gert undanfarið, valið bara einn af þessum kostum. En þetta er náttúrulega ekki mjög hátt þjónustustig.
Ef við færum hringinn í kringum landið þá þyrftum við skv. valkosti eitt alltaf að passa upp á að vera í kaupstað á opnunartíma verslana, það mætti ekkert út af bregða. Við værum í slæmum málum ef það springi dekk. Skv. valkosti tvö þyrftum við að vera ívið ríkari en annað fólk. Við erum það ekki. Valkostur þrjú er ekki ósvipaður því að óvirkur alkóhólisti væri á ferð og hvergi fengist neitt nema áfengi. Hva! Er ekki allt í lagi að fá sér einn?
Þegar upp er staðið þá snýst þetta ekki bara um okkur eða ferðalög. Ekki er langt síðan að birt var viðtal við ungan mann í sjónvarpinu sem var orðinn blindur vegna ómeðhöndlaðrar og/eða illa meðhöndlaðrar sykursýki. Viðtalið var tekið vegna þess að börn og unglingar með sykursýki sinna sjúkdómnum mjög illa. Börn og unglingar vilja vera eins og hinir. Hinir krakkarnir fá sér nammi, drekka kók og borða hamborgara. Það er hægt að fá sykurlaust kók. Hugsið ykkur ef það væri nú hægt að fá hamborgara í heilhveiti brauði. Unglingurinn getur fengið sér kók og hamborgara eins og hinir krakkarnir án þess að leggja heilsu sína að veði.
En það er ekki bara sykursýki. Reglulega birtast fréttir um það að offita sé að verða alvarlegt vandamál. Það er talað um offitufaraldur. Börn og unglingar eru víst líka að verða alveg sérstaklega feit. Nú má segja að hver og einn eigi að bera ábyrgð á sjálfum sér og foreldrar á börnum sínum. Við vitum það hins vegar fullvel að fólk eyðir ekki jafn miklum tíma í matargerð og það gerði. Ef allir væru mjög meðvitaðir og hefðu nægan tíma þá gengju ekki allir þeir matsölustaðir sem ganga í dag. Ef öll börn hefðu alltaf komið nestuð í skólann þá hefði væntanlega ekki komið fram sú krafa að það ættu að vera mötuneyti í öllum skólum.
Nú má mér sem öðrum vissulega vera það ljóst að skyndibitar eru eðli sínu samkvæmt óhollir og það öllum. Hins vegar er skyndibitamatur í Danmörku ekki nándar nærri jafn óhollur og á Íslandi því þar er búið að banna notkun á hertri fitu. Í Svíþjóð er hægt að fá mjólkurlausan mat því margir eru með mjólkuróþol. Þá eru ótaldir allir þeir sem eru með glútenóþol.
Á Íslandi er hægðatregða algilt vandamál hjá eldra fólki. Hægðatregða stafar yfirleitt af trefjaskorti. Það eru engar trefjar í hvítu hveiti. Þær eru hins vegar í heilhveiti.
Ef einhver þarf að passa línurnar eða heilsuna þá þarf viðkomandi að borða ,,vondan” mat. Það er ímyndin sem við höfum. Þegar við heyrum að einhver þurfi að passa mataræðið þá sjáum við viðkomandi umsvifalaust fyrir okkur að naga gulrót. Þetta þarf ekki að vera svona. Danir hafa sýnt okkur það. Svíar hafa sýnt okkur að það er hægt að taka tillit til allra. Það er hægt að selja hamborgara í heilhveitibrauði, franskar kartöflur úr alvöru kartöflum sem eru ekki djúpsteiktar í hertri fitu og eggjalausa kokteilsósu. Ef viljinn er fyrir hendi þá er þetta hægt. En ég er ekki að fara fram á þetta. Ég er aðeins að óska eftir þeim valmöguleika að geta fengið heilhveiti brauð í staðinn fyrir hvítt.
Minn maður er mjög passasamur og fylgir þeim ráðum sem hann fékk við uppgötvun sjúkdómsins. Því betur sem hann passar sig því minna þarf hann af lyfjum, því jafnari sem blóðsykurinn er því sjaldnar þarf hann að mæla hann. Í framtíðinni eru minni líkur á aukaverkunum eins og t.d. kransæðasjúkdómum. Þar sem við búum í velferðarsamfélagi þá eru lyfin hans og blóðsykursmælarnir niðurgreiddir. Þótt passasemi hans sé fyrst og fremst til þess fallin að viðhalda eigin lífsgæðum þá hlýst sú hliðarverkun af að útgjöld samfélagsins verða minni. Tala nú ekki um ef honum tekst, eins og ég vona auðvitað, að forðast alvarlegri fylgikvilla sykursýkinnar því þeim fylgja dýrar sjúkrahúsvistir, aðgerðir, aflimanir og örorka.
Allir vita að sykursjúkt fólk verður að forðast sykur. Það sem færri vita er að líkaminn, og þá meina ég líkami allra, bregst við hvítu hveiti eins og sykri. Því verður sykursjúkt fólk að forðast hvítt hveiti. Og þá erum við komin að ástæðu þessara skrifa.
Á sumrin fara Íslendingar í ferðalög. Það er gjarnan stoppað í vegasjoppum eða komið við í grillhúsum og veitingastöðum á viðkomandi stöðum. Ódýrast og einfaldast er að fá sér hamborgara eða samloku. Flest allir skyndibitar eru í brauði. Á öllum stöðum, alls staðar, er hvítt brauð. Stundum er hægt að fá venjulegt heilhveiti samlokubrauð í staðinn, oftast ekki. Til að losna við brauðið þarf að velja úr dýrari hluta matseðilsins eða fara á fínni veitingastað. Þegar við erum á ferðalögum þá standa okkur til boða þrír kostir: 1)Vera alltaf með nesti og setjast hvergi inn. 2) Þurfa alltaf að kaupa einn dýrasta réttinn á matseðlinum. 3) ,,Svindla” á mataræðinu. Þetta er það sem við höfum gert undanfarið, valið bara einn af þessum kostum. En þetta er náttúrulega ekki mjög hátt þjónustustig.
Ef við færum hringinn í kringum landið þá þyrftum við skv. valkosti eitt alltaf að passa upp á að vera í kaupstað á opnunartíma verslana, það mætti ekkert út af bregða. Við værum í slæmum málum ef það springi dekk. Skv. valkosti tvö þyrftum við að vera ívið ríkari en annað fólk. Við erum það ekki. Valkostur þrjú er ekki ósvipaður því að óvirkur alkóhólisti væri á ferð og hvergi fengist neitt nema áfengi. Hva! Er ekki allt í lagi að fá sér einn?
Þegar upp er staðið þá snýst þetta ekki bara um okkur eða ferðalög. Ekki er langt síðan að birt var viðtal við ungan mann í sjónvarpinu sem var orðinn blindur vegna ómeðhöndlaðrar og/eða illa meðhöndlaðrar sykursýki. Viðtalið var tekið vegna þess að börn og unglingar með sykursýki sinna sjúkdómnum mjög illa. Börn og unglingar vilja vera eins og hinir. Hinir krakkarnir fá sér nammi, drekka kók og borða hamborgara. Það er hægt að fá sykurlaust kók. Hugsið ykkur ef það væri nú hægt að fá hamborgara í heilhveiti brauði. Unglingurinn getur fengið sér kók og hamborgara eins og hinir krakkarnir án þess að leggja heilsu sína að veði.
En það er ekki bara sykursýki. Reglulega birtast fréttir um það að offita sé að verða alvarlegt vandamál. Það er talað um offitufaraldur. Börn og unglingar eru víst líka að verða alveg sérstaklega feit. Nú má segja að hver og einn eigi að bera ábyrgð á sjálfum sér og foreldrar á börnum sínum. Við vitum það hins vegar fullvel að fólk eyðir ekki jafn miklum tíma í matargerð og það gerði. Ef allir væru mjög meðvitaðir og hefðu nægan tíma þá gengju ekki allir þeir matsölustaðir sem ganga í dag. Ef öll börn hefðu alltaf komið nestuð í skólann þá hefði væntanlega ekki komið fram sú krafa að það ættu að vera mötuneyti í öllum skólum.
Nú má mér sem öðrum vissulega vera það ljóst að skyndibitar eru eðli sínu samkvæmt óhollir og það öllum. Hins vegar er skyndibitamatur í Danmörku ekki nándar nærri jafn óhollur og á Íslandi því þar er búið að banna notkun á hertri fitu. Í Svíþjóð er hægt að fá mjólkurlausan mat því margir eru með mjólkuróþol. Þá eru ótaldir allir þeir sem eru með glútenóþol.
Á Íslandi er hægðatregða algilt vandamál hjá eldra fólki. Hægðatregða stafar yfirleitt af trefjaskorti. Það eru engar trefjar í hvítu hveiti. Þær eru hins vegar í heilhveiti.
Ef einhver þarf að passa línurnar eða heilsuna þá þarf viðkomandi að borða ,,vondan” mat. Það er ímyndin sem við höfum. Þegar við heyrum að einhver þurfi að passa mataræðið þá sjáum við viðkomandi umsvifalaust fyrir okkur að naga gulrót. Þetta þarf ekki að vera svona. Danir hafa sýnt okkur það. Svíar hafa sýnt okkur að það er hægt að taka tillit til allra. Það er hægt að selja hamborgara í heilhveitibrauði, franskar kartöflur úr alvöru kartöflum sem eru ekki djúpsteiktar í hertri fitu og eggjalausa kokteilsósu. Ef viljinn er fyrir hendi þá er þetta hægt. En ég er ekki að fara fram á þetta. Ég er aðeins að óska eftir þeim valmöguleika að geta fengið heilhveiti brauð í staðinn fyrir hvítt.
föstudagur, ágúst 17, 2007
Mánuður
I know God will not give me anything I can't handle. I just wish that He didn't trust me so much.
Mother Teresa
Mother Teresa
þriðjudagur, ágúst 14, 2007
Tiltekt
Ég er að reyna að taka til. Henda út gömlu drasli sem ég er búin að burðast með í mörg ár. Ég er að brenna upp kerti sem ég fékk í 10 ára afmælisgjöf og að setja ljósrit úr bókmenntafræðinni í endurvinnslu. Ég á undarlega erfitt með að fleygja hlutum.
laugardagur, ágúst 11, 2007
Forsetabíllinn
Gamli forsetabíllinn var gerður upp og átti að vera sparibíll embættisins. Núna er hann búinn að standa inni í skúr í (sic)10 ár af því að verkkaupandinn tímir ekki að borga þessar 20 milljónir sem verkið kostaði. Núna veit ég ekki nákvæmlega hver er verkkaupandinn, sennilega forsetaembættið, en er alveg viss um að peningarnir koma af almannafé.
Braveheart segir mér, eftir kunnugum, að það fari ca. 1500 - 2000 vinnustundir í að gera upp gamla bíla. Tíminn hjá iðnaðarmanni er um 5000 krónur. Þarna eru þegar komnar 10 milljónir bara í vinnuna. Þá er allt efnið eftir.
Það má vel vera að þetta sé óþarfa eyðsla á almannafé en eyðslan liggur ekki í verkinu heldur ákvörðuninni um verkið.
Mér finnst þetta dálítið dæmigert fyrir hugarfarið sem er í gangi. Við skulum eyða og spreða milljörðum í ónauðsynlegar varnir, umsókn um sýndarmennskusæti í Öryggisráðinu og flottræfils sendiráð út um allar jarðir. Svo skulum við snuða handverksmanninn um launin hans til að spara.
(Stafsetningarvilla löguð eftir athugasemd:))
Braveheart segir mér, eftir kunnugum, að það fari ca. 1500 - 2000 vinnustundir í að gera upp gamla bíla. Tíminn hjá iðnaðarmanni er um 5000 krónur. Þarna eru þegar komnar 10 milljónir bara í vinnuna. Þá er allt efnið eftir.
Það má vel vera að þetta sé óþarfa eyðsla á almannafé en eyðslan liggur ekki í verkinu heldur ákvörðuninni um verkið.
Mér finnst þetta dálítið dæmigert fyrir hugarfarið sem er í gangi. Við skulum eyða og spreða milljörðum í ónauðsynlegar varnir, umsókn um sýndarmennskusæti í Öryggisráðinu og flottræfils sendiráð út um allar jarðir. Svo skulum við snuða handverksmanninn um launin hans til að spara.
(Stafsetningarvilla löguð eftir athugasemd:))
fimmtudagur, ágúst 09, 2007
Bloggheimur
Björn Bjarnason bloggaði í gær eða fyrradag. Hann neitar að útskýra fyrir fréttastofu Stöðvar 2 hvað hann meinti í blogginu sínu. Mér finnst það fullkomlega eðlilegt, honum ber engin skylda til að útskýra sín bloggskrif.
Eða hvað?
Mér finnst bloggmenningin farin að vera eitthvað undarleg. Það er litið á blogg sem öruggar heimildir um eitthvað og farið að vitna í blogg í fréttum nánast á hverju kvöldi. Ég veit að netið er opinber miðill en engu að síður hef ég alltaf litið á blogg sem hugleiðingar og spekulasjónir um lífið og tilveruna, menn og málefni án þess að það sé endilega hin opinbera skoðun bloggarans.
Það skiptir mig engu máli hvað Björn Bjarnason eða Össur Skarphéðinsson segja á blogginu sínu, það sem skiptir mig máli er hvað þeir gera og segja í vinnunni*. Þeir eru ekki ráðherrar allan sólarhringinn.
*(Ég vona t.d. að það sé ekki Björn sem liggur linnulaust á blogginu mínu á vinnutíma. Ég hef fengið margar heimsóknir frá Tölvumiðstöð Dómsmálráðuneytisins.)
Eða hvað?
Mér finnst bloggmenningin farin að vera eitthvað undarleg. Það er litið á blogg sem öruggar heimildir um eitthvað og farið að vitna í blogg í fréttum nánast á hverju kvöldi. Ég veit að netið er opinber miðill en engu að síður hef ég alltaf litið á blogg sem hugleiðingar og spekulasjónir um lífið og tilveruna, menn og málefni án þess að það sé endilega hin opinbera skoðun bloggarans.
Það skiptir mig engu máli hvað Björn Bjarnason eða Össur Skarphéðinsson segja á blogginu sínu, það sem skiptir mig máli er hvað þeir gera og segja í vinnunni*. Þeir eru ekki ráðherrar allan sólarhringinn.
*(Ég vona t.d. að það sé ekki Björn sem liggur linnulaust á blogginu mínu á vinnutíma. Ég hef fengið margar heimsóknir frá Tölvumiðstöð Dómsmálráðuneytisins.)
miðvikudagur, ágúst 08, 2007
Eniga meninga
Um daginn voru sendir út álagningarseðlar og velt upp skattakóngum og –drottningum í kjölfarið. Sveitastjórar Ísafjarðar og Bolungavíkur komu fram í fréttum og sögðu okkur að þeir aðilar sem efstir voru á lista í þeirra fjórðungum borguðu ekki krónu í útsvar til sveitafélagana, þetta væri allt fjármagnstekjuskattur sem færi beint til ríkissjóðs. Fjármálaráðherra finnst það alveg fáránlegt að sveitafélögin fengu einhvern hluta af þessu og það finnst Pétri Blöndal líka.
Nú sé ég það í fréttum að Þórunn Sveinbjarnadóttir ráðherra segir að Seyðisfjarðarbær hafi eftirlitsskyldu með Fjarðarárvirkjun og sveitastjórnir geri sér ekki grein fyrir þeirri ábyrgð sem á þeim hvíli.
Mikið hlýtur það nú að vera gott að vera í þeirri stöðu að geta hirt sem mest af öllum tekjum og komið ábyrgðinni yfir á einhverja aðra. Gerir fólk sér ekki grein fyrir því að sveitafélögin mörg hver, sérstaklega þau minni, eru alvarlega fjársvelt? Sveitafélögin eru með leikskólana, grunnskólana, elliheimilin og núna miklu meiri eftilitsskyldu en þau gera sér grein fyrir og helst á að flytja meira yfir. Og þegar það eru engir peningar til til að reka þetta allt saman þá verður einhvers staðar að skera niður. Það er náttúrulega gert í laununum. Leik- og grunnskólakennarar sem og starfsfólk á dvalarheimilum aldraðara hafa heldur betur fengið að sitja á hakanum. Þegar launin eru orðin svo léleg að fólk er getur varla lifað á þeim þá hættir það og fer til Reykjavíkur þar sem næga vinnu er að hafa. Þá náttúrulega minnkar útsvarið hjá sveitafélaginu og það hefur úr minna að spila ... og svona heldur þetta áfram þar til landsbyggðin er daut.
Nú sé ég það í fréttum að Þórunn Sveinbjarnadóttir ráðherra segir að Seyðisfjarðarbær hafi eftirlitsskyldu með Fjarðarárvirkjun og sveitastjórnir geri sér ekki grein fyrir þeirri ábyrgð sem á þeim hvíli.
Mikið hlýtur það nú að vera gott að vera í þeirri stöðu að geta hirt sem mest af öllum tekjum og komið ábyrgðinni yfir á einhverja aðra. Gerir fólk sér ekki grein fyrir því að sveitafélögin mörg hver, sérstaklega þau minni, eru alvarlega fjársvelt? Sveitafélögin eru með leikskólana, grunnskólana, elliheimilin og núna miklu meiri eftilitsskyldu en þau gera sér grein fyrir og helst á að flytja meira yfir. Og þegar það eru engir peningar til til að reka þetta allt saman þá verður einhvers staðar að skera niður. Það er náttúrulega gert í laununum. Leik- og grunnskólakennarar sem og starfsfólk á dvalarheimilum aldraðara hafa heldur betur fengið að sitja á hakanum. Þegar launin eru orðin svo léleg að fólk er getur varla lifað á þeim þá hættir það og fer til Reykjavíkur þar sem næga vinnu er að hafa. Þá náttúrulega minnkar útsvarið hjá sveitafélaginu og það hefur úr minna að spila ... og svona heldur þetta áfram þar til landsbyggðin er daut.
þriðjudagur, ágúst 07, 2007
Dimmt og drungalegt...
... til að spegla skapið.
Nei, ekki alveg. Þetta er ekki templatið sem ég vil hafa. Blogger-inn er bara ekki að hlýða mér.
Nei, ekki alveg. Þetta er ekki templatið sem ég vil hafa. Blogger-inn er bara ekki að hlýða mér.
miðvikudagur, ágúst 01, 2007
Björg
Ég sá pabba þinn grafa.
Ekki fyrir sandkassa handa þér
í garðinum heima
heldur gröf þína í kirkjugarðinum.
Ég sá þig aftur í í bílnum.
Ekki í bleikum bílstól
heldur lítilli, hvítri kistu.
Ég sá iljar þínar í sónarnum
en ég fæ aldrei að sjá spor þín.
Ég sé engan tilgang.
Ekki fyrir sandkassa handa þér
í garðinum heima
heldur gröf þína í kirkjugarðinum.
Ég sá þig aftur í í bílnum.
Ekki í bleikum bílstól
heldur lítilli, hvítri kistu.
Ég sá iljar þínar í sónarnum
en ég fæ aldrei að sjá spor þín.
Ég sé engan tilgang.
miðvikudagur, júlí 11, 2007
Nauðgun af gáleysi
Ég er enn þá alveg bit út af þessum dómi sem féll í Héraðsdómi um daginn. Hef fylgst með Kastljósinu og eitthvað með umræðum á Moggablogginu. Þar kommentar kona víða og bendir á dóminn og þá eigi maður að skilja þessa sýknun. Jæja, nú er ég búin að lesa dóminn og er samt fyrirmunað að skilja þessa sýknun.
Réttarlæknisfræðin staðfestir frásögn stúlkunnar, henni var klárlega nauðgað. Þannig að frásögn hennar af því sem gerðist inni í klefanum er sönn. En af því að hann beitti ekki ofbeldi þá er hann sýkn. Fyrsta lagi þá hélt ég að nauðgun per se væri ofbeldi en ókey það verður að fara eftir laganna hljóðan. Ef það liggur ljóst fyrir að stúlkan segir satt um nauðgunina, eins og réttarlæknisfræðin og dómurinn sjálfur staðfestir, er þá ekki líklegt að hún hafi sagt satt um allt hitt? T.d. það að hann hafi ýtt henni inn í klefann og svo niður á gólfið? Er það ekki ofbeldi?
Verjandinn hélt því fram í Kastljósi að ekki væri ,,um ásetningsbrot" að ræða. Að aumingja, vesalings drengurinn hafi ekki áttað sig á því að hann væri að nauðga stúlkunni. Guð minn góður. Ein af ástæðunum sem hann gefur fyrir því að hann hafi fylgt henni niður hafi verið sú að hún hefði verið svo ölvuð að hún hafi slagað. Ókey, fólk eðlar sig dauðadrukkið villivekk, en er þetta ekki samt smá hint? Hann ýtir henni inn í básinn. Hringja engar bjöllur núna? Hún er frosin.Í alvöru, kvikna engin ljós? Ekki vanur mjög líflegu kynlífi þessi piltur. Það blæðir úr leggöngunum á henni af því að hún er skraufaþurr. Er það í alvöru til of mikils mælst að hann fatti það þarna? Það er blóðkám á henni eftir þessar aðfarir and still he doesn't get it. Það er eitthvað hrikalega mikið að í hugsunarhætti ungra karlmanna ef þeim finnst þetta eðlilegt framferði. Og það hræðilegasta er að nú er Héraðsdómur búinn að samþykkja þessa hegðun.
Réttarlæknisfræðin staðfestir frásögn stúlkunnar, henni var klárlega nauðgað. Þannig að frásögn hennar af því sem gerðist inni í klefanum er sönn. En af því að hann beitti ekki ofbeldi þá er hann sýkn. Fyrsta lagi þá hélt ég að nauðgun per se væri ofbeldi en ókey það verður að fara eftir laganna hljóðan. Ef það liggur ljóst fyrir að stúlkan segir satt um nauðgunina, eins og réttarlæknisfræðin og dómurinn sjálfur staðfestir, er þá ekki líklegt að hún hafi sagt satt um allt hitt? T.d. það að hann hafi ýtt henni inn í klefann og svo niður á gólfið? Er það ekki ofbeldi?
Verjandinn hélt því fram í Kastljósi að ekki væri ,,um ásetningsbrot" að ræða. Að aumingja, vesalings drengurinn hafi ekki áttað sig á því að hann væri að nauðga stúlkunni. Guð minn góður. Ein af ástæðunum sem hann gefur fyrir því að hann hafi fylgt henni niður hafi verið sú að hún hefði verið svo ölvuð að hún hafi slagað. Ókey, fólk eðlar sig dauðadrukkið villivekk, en er þetta ekki samt smá hint? Hann ýtir henni inn í básinn. Hringja engar bjöllur núna? Hún er frosin.Í alvöru, kvikna engin ljós? Ekki vanur mjög líflegu kynlífi þessi piltur. Það blæðir úr leggöngunum á henni af því að hún er skraufaþurr. Er það í alvöru til of mikils mælst að hann fatti það þarna? Það er blóðkám á henni eftir þessar aðfarir and still he doesn't get it. Það er eitthvað hrikalega mikið að í hugsunarhætti ungra karlmanna ef þeim finnst þetta eðlilegt framferði. Og það hræðilegasta er að nú er Héraðsdómur búinn að samþykkja þessa hegðun.
föstudagur, júlí 06, 2007
Nýjar reglur
Alltaf lærir kona eitthvað nýtt. Ég var að komast að því að aðeins og eingöngu vegna þess að ég er kona þá er ég tilbúin til samfara hvar sem er, hvenær sem er með hverjum sem er. Nema ég segi nei. Ég hef sem betur fer rétt til að segja nei. Ef ég einhverra hluta vegna klikka á því að segja nei, eins og t.d. vegna þess að það kemur mér svo í opna skjöldu þegar á mig er stokkið í kjörbúðinni eða úti á götu eða á salerni skemmtistaðar eða ég panikkera þá get ég ekki kært nauðgun. Þetta eru nefnilega viljugar samfarir af því að ég sagði ekki nei.
Það er mjög gott að þetta er komið á hreint því ég hef alltaf staðið í þeim misskilningi að
ég þyrfti að segja já. Ég hef alltaf haldið að þeir tveir aðilar sem hefðu áhuga á því að hafa samfarir yrðu að gefa það til kynna á ákveðinn hátt. Að það giltu ákveðnar leikreglur í þessu ferli sem flestum öðrum. En mér hefur skjátlast.
Þar sem ég er greinilega ekki með mannlegar samskiptareglur á hreinu þá óska ég upplýsinga um eftirfarandi:
-Mega allir vaða inn í húsið mitt nema ég segi klárlega nei?
-Mega allir taka bílinn minn og keyra hann hvert sem þeir vilja nema ég segi klárlega nei?
-Má hver sem er taka hlutina mína nema ég segi klárlega nei?
-Má hver sem er setjast við matarborðið mitt og borða matinn minn nema ég segi klárlega nei?
-Má hver sem er berja mig nema ég segi klárlega nei? En ef ég reiti hann til reiði?
Það er mjög gott að þetta er komið á hreint því ég hef alltaf staðið í þeim misskilningi að
ég þyrfti að segja já. Ég hef alltaf haldið að þeir tveir aðilar sem hefðu áhuga á því að hafa samfarir yrðu að gefa það til kynna á ákveðinn hátt. Að það giltu ákveðnar leikreglur í þessu ferli sem flestum öðrum. En mér hefur skjátlast.
Þar sem ég er greinilega ekki með mannlegar samskiptareglur á hreinu þá óska ég upplýsinga um eftirfarandi:
-Mega allir vaða inn í húsið mitt nema ég segi klárlega nei?
-Mega allir taka bílinn minn og keyra hann hvert sem þeir vilja nema ég segi klárlega nei?
-Má hver sem er taka hlutina mína nema ég segi klárlega nei?
-Má hver sem er setjast við matarborðið mitt og borða matinn minn nema ég segi klárlega nei?
-Má hver sem er berja mig nema ég segi klárlega nei? En ef ég reiti hann til reiði?
sunnudagur, júní 17, 2007
Heimalingar
Ég kíkti í fjárhúsið hjá Braveheart fyrir nokkru síðan og skildi ekkert í því hvað tvö lömb jörmuðu mikið á mig á meðan önnur földu sig hjá mömmum sínum. Kom upp úr dúrnum að mamma þeirra hafði dáið í burði svo þessi tvö fengu mjólk hjá tvífættu verunum. Systkinin eru þrjú en það hafði tekist að venja eitt undir aðra á. Núna er féið farið á fjall nema þessi tvö sem dunda sér heima í túni og koma alltaf hlaupandi í von um mjólkursopa. Litlu greyin.
laugardagur, júní 09, 2007
Eftirspurnin mikla
Það verður að hækka laun Seðlabankastjóra því það er svo mikil eftirspurn eftir hæfu fólki í fjármálageiranum.
Mér finnst að Seðlabankastjóralaunin hefðu átt að vera óbreytt og leyfa fjármálageiranum bara að bjóða í Davíð Oddsson.
Mér finnst að Seðlabankastjóralaunin hefðu átt að vera óbreytt og leyfa fjármálageiranum bara að bjóða í Davíð Oddsson.
fimmtudagur, júní 07, 2007
Líflátshótanir
Fékk þetta í pósti áðan.
Read
Alone.....
Especially the Poem
I believe whatever is in store for
us will be for us.
The poem is very true, unfortunately.
Make sure you read the poem!
CASE 1: Kelly Sedey had one wish, for her boyfriend of three years, David Marsden, to propose to her. Then one day when she was out to lunch David proposed!
She accepted, but then had to leave because she had a meeting in 20 min.
When she got to her office, she noticed on her computer she had some e-mail's.
She checked it, the usual stuff from her friends, but then she saw one that she had never gotten before. It was this poem. She simply deleted it without even reading all of it.
BIG MISTAKE! Later that evening, she received a phone call from the police
It was about DAVID! He had been in an accident with an 18 wheeler. He didn't survive!
CASE 2: Take Katie Robinson She received this poem and being the believer that she was she sent it to a few of her friends but didn't have enough e-mail addresses to send out the full 5 that you must.
Three days later, Katie went to a masquerade ball.
Later that night when she left to get to her car, she was killed in that spot by a hit-and-run drunk driver.
CASE 3: Richard S. Willis sent this poem out within 45 minutes of reading it.
Not even 4 hours later walking along the street to his new job interview with a really big company, ! when he ran into Cynthia Bell, his secret love for 5 years. Cynthia came up to him and told him of her passionate crush on him that she had had for 2 years.
Three days later, he proposed to her and they got married.
Cynthia and Richard are still married with three children, happy as ever!
This is the poem:
Around the corner I have a friend,
In this great city that has no end,
Yet the days go by and weeks rush on,
And before I know it, a year is gone.
And I never see my old friends face,
For life is a swift and terrible race,
He knows
I like him just as well,
As in the days when I rang his bell.
And he rang mine but we were younger then,
And now we are busy, tired men.
Tired of playing a foolish game,
Tired of trying to make a name.
'Tomorrow'I say! 'I will call on Jim
Just to show that I'm thinking of him.'
But tomorrow comes and tomorrow goes,
And distance between us grows and grows.
Around the corner, yet miles away,
'Here's a telegram sir,' 'Jim died today.'
And that's what we get and deserve in the end.
Around the corner, a vanished friend.
Remember to always say what you mean.
If you love someone, tell them.
Don't be afraid to express yourself.
Reach out and tell someone what they mean to you.
Because when you decide that it is the right time it might be too late.
Seize the day. Never have regrets.
And most importantly, stay close to your friends and family, for they have helped make you the person that you are today.
You must send this on in 3 hours after reading the letter to 10 other people.
If you do this, you will receive unbelievably good luck.
*NOTE*
the more people that you send this to, the better luck you will have.
SMILE,even through your tears!!!!!
Ég er bara virkilega ekki að fíla það að fá líflátshótanir í pósti gagnvart sjálfri mér eða ástvinum mínum.
Ég ætla að taka rosa áhættu og ekki að senda þetta áfram.
Read
Alone.....
Especially the Poem
I believe whatever is in store for
us will be for us.
The poem is very true, unfortunately.
Make sure you read the poem!
CASE 1: Kelly Sedey had one wish, for her boyfriend of three years, David Marsden, to propose to her. Then one day when she was out to lunch David proposed!
She accepted, but then had to leave because she had a meeting in 20 min.
When she got to her office, she noticed on her computer she had some e-mail's.
She checked it, the usual stuff from her friends, but then she saw one that she had never gotten before. It was this poem. She simply deleted it without even reading all of it.
BIG MISTAKE! Later that evening, she received a phone call from the police
It was about DAVID! He had been in an accident with an 18 wheeler. He didn't survive!
CASE 2: Take Katie Robinson She received this poem and being the believer that she was she sent it to a few of her friends but didn't have enough e-mail addresses to send out the full 5 that you must.
Three days later, Katie went to a masquerade ball.
Later that night when she left to get to her car, she was killed in that spot by a hit-and-run drunk driver.
CASE 3: Richard S. Willis sent this poem out within 45 minutes of reading it.
Not even 4 hours later walking along the street to his new job interview with a really big company, ! when he ran into Cynthia Bell, his secret love for 5 years. Cynthia came up to him and told him of her passionate crush on him that she had had for 2 years.
Three days later, he proposed to her and they got married.
Cynthia and Richard are still married with three children, happy as ever!
This is the poem:
Around the corner I have a friend,
In this great city that has no end,
Yet the days go by and weeks rush on,
And before I know it, a year is gone.
And I never see my old friends face,
For life is a swift and terrible race,
He knows
I like him just as well,
As in the days when I rang his bell.
And he rang mine but we were younger then,
And now we are busy, tired men.
Tired of playing a foolish game,
Tired of trying to make a name.
'Tomorrow'I say! 'I will call on Jim
Just to show that I'm thinking of him.'
But tomorrow comes and tomorrow goes,
And distance between us grows and grows.
Around the corner, yet miles away,
'Here's a telegram sir,' 'Jim died today.'
And that's what we get and deserve in the end.
Around the corner, a vanished friend.
Remember to always say what you mean.
If you love someone, tell them.
Don't be afraid to express yourself.
Reach out and tell someone what they mean to you.
Because when you decide that it is the right time it might be too late.
Seize the day. Never have regrets.
And most importantly, stay close to your friends and family, for they have helped make you the person that you are today.
You must send this on in 3 hours after reading the letter to 10 other people.
If you do this, you will receive unbelievably good luck.
*NOTE*
the more people that you send this to, the better luck you will have.
SMILE,even through your tears!!!!!
Ég er bara virkilega ekki að fíla það að fá líflátshótanir í pósti gagnvart sjálfri mér eða ástvinum mínum.
Ég ætla að taka rosa áhættu og ekki að senda þetta áfram.
miðvikudagur, júní 06, 2007
Stöð 2 bíó
Ég er nýbyrjuð í sumarfríi. Ég sótti um vinnu sem ég fékk ekki svo ég verð bara sumarfríi í sumar. Sem er ágætt. Ágætt að vinna annað hvert sumar. Alla vega.
Hér úti á landi er því þannig háttað að þó svo að ég borgi fullt áskriftargjald fyrir Stöð 2 þá fæ ég ekki Stöð 2 bíó né heldur Sirkus. Hins vegar næ ég Stöð 2 bíó þegar Sýn er ekki að sjónvarpa. Sem þýðir að ég næ bíórásinni yfirleitt ekki því ég er alltaf að vinna þegar það er mögulegt.
Af því að ég er nýbyrjuð í fríi þá er ég ennþá í letikasti og finnst ágætt að liggja uppi í sófa og glápa á kassann. Í morgun var verið að sýna Loch Ness. Sem er svo sem allt í lagi ræma en engin stórsnilld. En málið er þetta: Þetta er í að minnsta kosti þriðja skipti sem ég lendi inni í þessari mynd og ég sé Stöð 2 bíó bara þegar ég er í fríi, sem er ekki oft því ég er í fullri vinnu.
Svo málið er þetta: Mér reiknast það til að það sé búið að framleiða bíómyndir með tali í ca. 70 ár. Á hverju einasta ári eru framleiddar nokkrar frábærar myndir, nokkrar góðar og slatti af fínum myndum. Þetta ætti að ná u.þ.b. 20 myndum á ári. 20 sinnum 70 eru 1400 myndir. Hvernig stendur eiginlega á því að Stöð 2 bíó getur eytt heilu sólahringunum í það að sýna lélegar myndir og sumar hverjar aftur og aftur og aftur en aldrei slysast til að sýna þótt ekki sé nema eina góða á dag?
Hér úti á landi er því þannig háttað að þó svo að ég borgi fullt áskriftargjald fyrir Stöð 2 þá fæ ég ekki Stöð 2 bíó né heldur Sirkus. Hins vegar næ ég Stöð 2 bíó þegar Sýn er ekki að sjónvarpa. Sem þýðir að ég næ bíórásinni yfirleitt ekki því ég er alltaf að vinna þegar það er mögulegt.
Af því að ég er nýbyrjuð í fríi þá er ég ennþá í letikasti og finnst ágætt að liggja uppi í sófa og glápa á kassann. Í morgun var verið að sýna Loch Ness. Sem er svo sem allt í lagi ræma en engin stórsnilld. En málið er þetta: Þetta er í að minnsta kosti þriðja skipti sem ég lendi inni í þessari mynd og ég sé Stöð 2 bíó bara þegar ég er í fríi, sem er ekki oft því ég er í fullri vinnu.
Svo málið er þetta: Mér reiknast það til að það sé búið að framleiða bíómyndir með tali í ca. 70 ár. Á hverju einasta ári eru framleiddar nokkrar frábærar myndir, nokkrar góðar og slatti af fínum myndum. Þetta ætti að ná u.þ.b. 20 myndum á ári. 20 sinnum 70 eru 1400 myndir. Hvernig stendur eiginlega á því að Stöð 2 bíó getur eytt heilu sólahringunum í það að sýna lélegar myndir og sumar hverjar aftur og aftur og aftur en aldrei slysast til að sýna þótt ekki sé nema eina góða á dag?
miðvikudagur, maí 23, 2007
Tinni
Ég sé að frændi minn hefur sett upp lista með uppáhalds Tinna bókunum sínum. Ég er pínu móðguð þar sem hann endurtekur að Tinni hafi verið í uppáhaldi þegar hann var 6 ára. Ég er nefnilega að lesa Tinna aftur núna og skemmti mér alveg konunglega. Reyndar verð ég að viðurkenna að mér finnst Tinni before Kolbeinn verri en eftir að kafteinninn kom til sögunnar. Ég las Tinna í Tíbet um daginn og hló nánast út í eitt. Ég las líka Sjö kraftmiklar kristalskúlur en vantar Fangana í sólhofinu svona til að klára söguna.
fimmtudagur, maí 17, 2007
fimmtudagur, maí 03, 2007
Að vera á móti öllu
Einu sinni þjáðist Jón Sigurðsson af þroskaleysi og var á móti öllu. Helsta slagorð Framsóknarflokksins núna er ekkert stopp sem er beinlínis á móti VG. Merki um þroskaleysi?
þriðjudagur, maí 01, 2007
Hvað varð um FBA?
Bjarni Ármannsson er að láta af störfum. Í starfslok getur hann fengið upp undir 8-900 milljónir. Fyrir stuttu síðann fékk um 400 milljónir gefins vegna kaupréttarsamninga. Þetta er yfir milljarður sem maðurinn er að fá í vasann. Fyrir hvað? Að vinna vinnuna sína? Er Bjarni Ármannsson virkulega búinn að skila svo framúrskarandi starfi og stórkostlegum árangri að hann hann eigi þetta skilið? Þetta eru svo stórar tölur að liggur við að ég skilji þær ekki. Þetta eru svo miklir peningar að ég efast um að ég gæti eytt þeim um ævina þótt ég yrði rúmlega áttræð. Nema kannski með einhverjum meiriháttar lífstílsbreytingum. Þetta er svo yfirgengilegt að það nær ekki nokkurri átt.
En það er eitt sem mig langar til að vita. Fyrir u.m.b. 10 árum voru lagðir niður sjóðir sem ríkið rak og átti. Fiskveiðasjóður Íslands, Iðnlánasjóður og einhverjir fleiri sem ég ekki man. Þessir sjóðir voru lagðir niður og peningarnir þeirra, þ.e. peningar þjóðarinnar, voru settir í Fjárfestingarbanka atvinnulífsins. Bjarni Ármannsson sem var ungt spútnik hjá Kaupþingi var fenginn til að reka bankann. Ekki leið nú samt á löngu þar til FBA var sameinaður Íslandsbanka. Hin sameinuðu fyrirtæki gengu undir nafninu Íslandsbanki/FBA. Ég er náttúrulega ekkert fjármálaséní en einhvern veginn held ég að það að þurfa sameina fyrirtæki öðru og deila yfirstjórn með öðrum þýði ekki að fyrirtækið gangi rosa vel. En mér gæti skjöplast. Enn líður smá tími, ekki langur, og FBA hlutinn hverfur úr nafni bankans. Hét bankinn Íslandsbanki lengi vel þar til hann var endurskírður og heitir nú Glitnir. Það sem mig langar að vita er þetta: Hvað varð um Fjárfestingarbanka atvinnulífsins? Hvað varð um peninga þjóðarinnar, peninga sem áttu að fara í það að byggja upp atvinnu í landinu?
Hefur þessi forstjóri virkilega hugsað um eitthvað annað en eigin hag?
En það er eitt sem mig langar til að vita. Fyrir u.m.b. 10 árum voru lagðir niður sjóðir sem ríkið rak og átti. Fiskveiðasjóður Íslands, Iðnlánasjóður og einhverjir fleiri sem ég ekki man. Þessir sjóðir voru lagðir niður og peningarnir þeirra, þ.e. peningar þjóðarinnar, voru settir í Fjárfestingarbanka atvinnulífsins. Bjarni Ármannsson sem var ungt spútnik hjá Kaupþingi var fenginn til að reka bankann. Ekki leið nú samt á löngu þar til FBA var sameinaður Íslandsbanka. Hin sameinuðu fyrirtæki gengu undir nafninu Íslandsbanki/FBA. Ég er náttúrulega ekkert fjármálaséní en einhvern veginn held ég að það að þurfa sameina fyrirtæki öðru og deila yfirstjórn með öðrum þýði ekki að fyrirtækið gangi rosa vel. En mér gæti skjöplast. Enn líður smá tími, ekki langur, og FBA hlutinn hverfur úr nafni bankans. Hét bankinn Íslandsbanki lengi vel þar til hann var endurskírður og heitir nú Glitnir. Það sem mig langar að vita er þetta: Hvað varð um Fjárfestingarbanka atvinnulífsins? Hvað varð um peninga þjóðarinnar, peninga sem áttu að fara í það að byggja upp atvinnu í landinu?
Hefur þessi forstjóri virkilega hugsað um eitthvað annað en eigin hag?
laugardagur, apríl 28, 2007
Afsal mannréttinda
,,Með undirritun þessa samnings set ég mig undir þá kvöð að foreldrar, forráðmenn, fjarskyldir og jafnvel alls óskyldir einstaklingar geti ofsótt mig, persónulega og faglega, við allt og alla, alls staðar, út af hverju sem er, hversu lítið, ómerkilegt og jafnvel upplogið sem það er.”
Það mætti halda að þessi klásúla sé í ráðningarsamningi allra kennara og annarra sem vinna með börnum og unglingum. Hún er það ekki en þetta er engu að síður sá veruleiki sem við búum við. Ég ætla að setja upp tilbúið dæmi:
Nemandi er að hrekkja annan í frímínútum. Kennarinn kemur að og segir við gerandann: ,,Þetta er nú ekki fallega gert. Þú verður að haga þér betur annars er hætta á því að krakkarnir vilji ekki leika við þig.” Nemandinn fer heim og segir við föður sinn: ,,Kennarinn sagði að ég væri ljótur og öllum hinum krökkunum væri illa við mig.” Faðirinn hringir öskuvondur í skólastjórann og spyr hvurs lags fólk fái vinnu í þessum skóla, þessi kennari sé að leggja son hans í einelti. Núna talar skólastjórinn við kennarann og það er ljóst að þetta er bara leiðinda misskilningur. Faðirinn neitar að trúa því þar sem sonur hans hefur aldrei nokkurn tíma logið að honum. Þetta vindur síðan upp á sig og verður að óleysanlegum hnút. Drengurinn er þekktur fyrir það í skólanum að hrekkja önnur börn og það er margbúið að reyna að taka á því, það túlkar faðirinn nú sem ofsóknir gagnvart drengnum. Drengurinn túlkar alla hluti þannig að hann sé fórnarlamb í aðstæðunum og fer ekki alveg rétt með, frekar en börn gera almennt sem vilja forðast skammir. Þetta túlkar faðirinn þannig að verið sé að bera lygar upp á barnið. Að hans mati vill skólinn ekki gera neitt í ,,málinu” . Málið ku þá vera þessi kennari sem leggur barnið hans í einelti. Þ.a.l. verður hann að fara lengra með málið. Hann hefur því samband við skólanefnd eða fræðsluyfirvöld, skrifar eða hringir í Menntamálaráðuneytið jafnvel Félagsmálayfirvöld vegna vanlíðunar barnsins. Hann hefur samband við aðra foreldra í bekk barnsins til að ræða þetta ,,vandamál”. Það eru fundir, það eru milligöngumenn, það er hávaði, læti og vesen. Allir sem koma að málinu sjá að þetta er orðum aukið, þess vegna er ,,ekkert gert.” Faðirinn er náttúrulega fokvondur vegna þessa og fer þá einu leið sem hann á eftir og hótar að hafa samband við blöðin.
Ég vil taka það fram aftur að þetta er algjörlega uppdiktað dæmi. Engu að síður getur þetta mjög auðveldlega gerst og margir ef ekki flest allir kennarar hafa lent í svona hlutum.
Kennari sem lendir svona aðstæðum getur ekkert gert. Hann verður að gjöra svo vel að sitja undir þessu. Á meðan ,,faðirinn” í þessu uppdiktaða dæmi fer hamförum í lengri eða skemmri tíma þarf kennarinn að bíða og vona í fyrsta lagi að maðurinn fái leiða á þessu og í öðru lagi þarf kennarinn að vona það að honum sé trúað. Það er nefnilega ekkert sjálfgefið. Ef það er kastað nógu miklum skít þá hlýtur eitthvað að festast.
Við skulum ekki gleyma því að kennarar eru bundnir trúnaði. Það er kannski fullt af hlutum að bak við þetta mál. ,,Faðirinn” búinn að ofsækja alla sem að barninu hafa komið, frá fæðingardeildinni og upp í skólann. ,,Drengurinn” er svo hræddur við pabba sinn að hann segir bara það sem kemur honum best í það og það skiptið.
Svo lognast málið út af eins og mál gera nú yfirleitt. Eftir situr kennarinn með þann stimpil að kannski leggi hann nemendur einelti. Þar sem er reykur, þar er eldur. Það eina sem hann veit er að nafn hans hefur verið atað auri á milli Pontíusar og Pílatusar og fagmennska hans véfengd. Og undir þessu verður hann að sitja.
Það mætti halda að þessi klásúla sé í ráðningarsamningi allra kennara og annarra sem vinna með börnum og unglingum. Hún er það ekki en þetta er engu að síður sá veruleiki sem við búum við. Ég ætla að setja upp tilbúið dæmi:
Nemandi er að hrekkja annan í frímínútum. Kennarinn kemur að og segir við gerandann: ,,Þetta er nú ekki fallega gert. Þú verður að haga þér betur annars er hætta á því að krakkarnir vilji ekki leika við þig.” Nemandinn fer heim og segir við föður sinn: ,,Kennarinn sagði að ég væri ljótur og öllum hinum krökkunum væri illa við mig.” Faðirinn hringir öskuvondur í skólastjórann og spyr hvurs lags fólk fái vinnu í þessum skóla, þessi kennari sé að leggja son hans í einelti. Núna talar skólastjórinn við kennarann og það er ljóst að þetta er bara leiðinda misskilningur. Faðirinn neitar að trúa því þar sem sonur hans hefur aldrei nokkurn tíma logið að honum. Þetta vindur síðan upp á sig og verður að óleysanlegum hnút. Drengurinn er þekktur fyrir það í skólanum að hrekkja önnur börn og það er margbúið að reyna að taka á því, það túlkar faðirinn nú sem ofsóknir gagnvart drengnum. Drengurinn túlkar alla hluti þannig að hann sé fórnarlamb í aðstæðunum og fer ekki alveg rétt með, frekar en börn gera almennt sem vilja forðast skammir. Þetta túlkar faðirinn þannig að verið sé að bera lygar upp á barnið. Að hans mati vill skólinn ekki gera neitt í ,,málinu” . Málið ku þá vera þessi kennari sem leggur barnið hans í einelti. Þ.a.l. verður hann að fara lengra með málið. Hann hefur því samband við skólanefnd eða fræðsluyfirvöld, skrifar eða hringir í Menntamálaráðuneytið jafnvel Félagsmálayfirvöld vegna vanlíðunar barnsins. Hann hefur samband við aðra foreldra í bekk barnsins til að ræða þetta ,,vandamál”. Það eru fundir, það eru milligöngumenn, það er hávaði, læti og vesen. Allir sem koma að málinu sjá að þetta er orðum aukið, þess vegna er ,,ekkert gert.” Faðirinn er náttúrulega fokvondur vegna þessa og fer þá einu leið sem hann á eftir og hótar að hafa samband við blöðin.
Ég vil taka það fram aftur að þetta er algjörlega uppdiktað dæmi. Engu að síður getur þetta mjög auðveldlega gerst og margir ef ekki flest allir kennarar hafa lent í svona hlutum.
Kennari sem lendir svona aðstæðum getur ekkert gert. Hann verður að gjöra svo vel að sitja undir þessu. Á meðan ,,faðirinn” í þessu uppdiktaða dæmi fer hamförum í lengri eða skemmri tíma þarf kennarinn að bíða og vona í fyrsta lagi að maðurinn fái leiða á þessu og í öðru lagi þarf kennarinn að vona það að honum sé trúað. Það er nefnilega ekkert sjálfgefið. Ef það er kastað nógu miklum skít þá hlýtur eitthvað að festast.
Við skulum ekki gleyma því að kennarar eru bundnir trúnaði. Það er kannski fullt af hlutum að bak við þetta mál. ,,Faðirinn” búinn að ofsækja alla sem að barninu hafa komið, frá fæðingardeildinni og upp í skólann. ,,Drengurinn” er svo hræddur við pabba sinn að hann segir bara það sem kemur honum best í það og það skiptið.
Svo lognast málið út af eins og mál gera nú yfirleitt. Eftir situr kennarinn með þann stimpil að kannski leggi hann nemendur einelti. Þar sem er reykur, þar er eldur. Það eina sem hann veit er að nafn hans hefur verið atað auri á milli Pontíusar og Pílatusar og fagmennska hans véfengd. Og undir þessu verður hann að sitja.
föstudagur, apríl 13, 2007
Meiðyrði
Ég hef aðeins verið að skoða almenn hegningarlög um meiðyrði.
Ég mun vissulega höfða mál á þessari forsendu:
234. gr. Hver, sem meiðir æru annars manns með móðgun í orðum eða athöfnum, og hver, sem ber slíkt út, skal sæta sektum eða [fangelsi] 1) allt að 1 ári.
1) L. 82/1998, 127. gr.
En ég er að velta fyrir mér hvort þessi eigi ekki líka við:
241. ....
b. [Hafi ærumeiðandi móðgun eða aðdróttun verið beint að manni sem er eða verið hefur opinber starfsmaður , og móðgunin eða aðdróttunin varðar að einhverju leyti það starf hans, þá skal slíkt brot sæta opinberri ákæru eftir kröfu hans.] 2)
Er ég ekki opinber starfsmaður? Ég vinn hjá sveitarfélagi.
Bubbi vann hellings pening. Ég er kannski bara að verða rík...
Ég mun vissulega höfða mál á þessari forsendu:
234. gr. Hver, sem meiðir æru annars manns með móðgun í orðum eða athöfnum, og hver, sem ber slíkt út, skal sæta sektum eða [fangelsi] 1) allt að 1 ári.
1) L. 82/1998, 127. gr.
En ég er að velta fyrir mér hvort þessi eigi ekki líka við:
241. ....
b. [Hafi ærumeiðandi móðgun eða aðdróttun verið beint að manni sem er eða verið hefur opinber starfsmaður , og móðgunin eða aðdróttunin varðar að einhverju leyti það starf hans, þá skal slíkt brot sæta opinberri ákæru eftir kröfu hans.] 2)
Er ég ekki opinber starfsmaður? Ég vinn hjá sveitarfélagi.
Bubbi vann hellings pening. Ég er kannski bara að verða rík...
fimmtudagur, apríl 12, 2007
Skandall í uppsiglingu
Ég er hrædd um að umfjöllunin verði ansi einhliða þar sem trúnaðarskyldan meinar svör. En það er nú lágmark að það verði birt góð mynd af mér. Viðkomandi dagblað þarf reyndar að senda ljósmyndara norður, það vilja fleiri vera með á myndinni.
laugardagur, mars 10, 2007
mánudagur, mars 05, 2007
Vetrarfrí
já, við þessi ofurlaunaða forréttindastétt fáum vetrarfrí. Ég verð í frí í dag og á morgun. Það var klárlega kominn tími á það því ég finn að ég er alveg örmagna.
fimmtudagur, mars 01, 2007
Það er vont, það er vont... og það venst ekki
Öllum ætti að vera það ljóst að það er að koma upp vond staða í grunnskólum landsins. Grunnskólakennarar hafa setið eftir í verðbólgunni og eru nú lægst launaða kennarastéttin. Sem væri kannski allt í lagi ef ekki munaði talsverðu. Eftir 7 vikna verkfall 2004 erum við nú verr sett en áður, kaupmáttur okkar hefur rýrnað töluvert. Nú er það alveg rétt að kennarastéttin samþykkti þennan samning sem fól ekki í sér nein rauð strik. Forysta kennarasambandsins reið um héruð og hvatti fólk til að samþykkja hann þó svo að teikn væru á lofti um aukna verðbólgu. Kannski hefur þetta 51% stéttarinnar sem samþykkti þetta treyst á enduskoðunarákvæði 16.1. Hvernig fólk gat trúað því eftir að stéttin var svínbeygð og svo sparkað í andlitið á henni að Launanefndin myndi henda í okkar plástri finnst mér óskiljanlegt með öllu. Enda hefur reynslan sýnt það að á okkur yrði ekki migið þótt í okkur kviknaði.
Á þessu ber enginn neina ábyrgð. Ríkisstjórnin enga ábyrgð. Það muna það væntanlega allir þegar 45.000 grunnskólanemar sátu heima í 7 vikur og það kom Menntamálaráðherra bara ekkert við.
Þegar grunnskólinn var fluttur til sveitafélaganna hafði hann verið fjársveltur í mörg ár. Kostnaðaráætlunin var því viðráðanleg. Þegar grunnskólinn var svo kominn á könnu sveitafélaganna þá fóru að berast nýjar kröfur um einsetningu og mötuneyti og svona ýmislegt. Þannig að jú, Geir H. Haarde, ríkið getur nefnilega alveg komið að þessu máli með sambærilegri tekjuskiptingu ríkis og sveitar og viðgengst á hinum Norðurlöndunum. Og ekki voruð þið að víla það fyrir ykkur að setja á okkur lög 2004. Hvern andskotann voruð þið að skipta ykkur af samningum þá fyrst þeir koma ykkur ekkert við?
Sveitafélögin bera það fyrir sig í fyrsta lagi skv. framansögðu að þau hafi ekki næg fjárráð. Það er ekki vandi grunnskólakennara. Við berum ekki ábyrgð á því að sveitafélögin hafi klúðrað sínum samningum við ríkið. Í öðru lagi bera sveitafélögin það fyrir sig að þau hafi framselt samningsumboðið til Launanefndarinnar og ef eitthvert sveitafélag gerir samning við sína kennara um betri laun þá er það samningsbrot því Launanefndin hefur umboðið. Samkvæmt þessari túlkun sitja grunnskólakennarar ein allra stétta í heljargreipum samnings sem kveður á um hámarkslaun. Aumingja litlu sveitafélögin, þau geta bara ekkert að þessu gert. Eru engin takmörk fyrir kjaftæðinu sem hægt er að bera á borð fyrir okkur? Þetta er sú besta staða sem launagreiðandi getur verið í. Það vill svo óheppilega til að kjarasamningar eru ekki gerðir bara í þágu launagreiðenda. Samkvæmt lögum eru kjarasamningar þannig að þeir kveða á um lágmarkslaun, þ.e. vinnuveitandi má ekki greiða lægri laun en kveðið er á um í samningi. Hins vegar er launagreiðandanum fullkomlega frjálst að borga meira, ef hann vill. Sveitafélögin vilja bara ekki borga meira. Komið úr felum og viðurkennið það, hættið að skýla ykkur á bak við lygar.
Á þessu ber enginn neina ábyrgð. Ríkisstjórnin enga ábyrgð. Það muna það væntanlega allir þegar 45.000 grunnskólanemar sátu heima í 7 vikur og það kom Menntamálaráðherra bara ekkert við.
Þegar grunnskólinn var fluttur til sveitafélaganna hafði hann verið fjársveltur í mörg ár. Kostnaðaráætlunin var því viðráðanleg. Þegar grunnskólinn var svo kominn á könnu sveitafélaganna þá fóru að berast nýjar kröfur um einsetningu og mötuneyti og svona ýmislegt. Þannig að jú, Geir H. Haarde, ríkið getur nefnilega alveg komið að þessu máli með sambærilegri tekjuskiptingu ríkis og sveitar og viðgengst á hinum Norðurlöndunum. Og ekki voruð þið að víla það fyrir ykkur að setja á okkur lög 2004. Hvern andskotann voruð þið að skipta ykkur af samningum þá fyrst þeir koma ykkur ekkert við?
Sveitafélögin bera það fyrir sig í fyrsta lagi skv. framansögðu að þau hafi ekki næg fjárráð. Það er ekki vandi grunnskólakennara. Við berum ekki ábyrgð á því að sveitafélögin hafi klúðrað sínum samningum við ríkið. Í öðru lagi bera sveitafélögin það fyrir sig að þau hafi framselt samningsumboðið til Launanefndarinnar og ef eitthvert sveitafélag gerir samning við sína kennara um betri laun þá er það samningsbrot því Launanefndin hefur umboðið. Samkvæmt þessari túlkun sitja grunnskólakennarar ein allra stétta í heljargreipum samnings sem kveður á um hámarkslaun. Aumingja litlu sveitafélögin, þau geta bara ekkert að þessu gert. Eru engin takmörk fyrir kjaftæðinu sem hægt er að bera á borð fyrir okkur? Þetta er sú besta staða sem launagreiðandi getur verið í. Það vill svo óheppilega til að kjarasamningar eru ekki gerðir bara í þágu launagreiðenda. Samkvæmt lögum eru kjarasamningar þannig að þeir kveða á um lágmarkslaun, þ.e. vinnuveitandi má ekki greiða lægri laun en kveðið er á um í samningi. Hins vegar er launagreiðandanum fullkomlega frjálst að borga meira, ef hann vill. Sveitafélögin vilja bara ekki borga meira. Komið úr felum og viðurkennið það, hættið að skýla ykkur á bak við lygar.
föstudagur, febrúar 23, 2007
Til hvers er grunnskólinn?
Sem starfandi unglingakennari hef ég alltaf haft það á bak við eyrað að ég sé að undibúa nemendur fyrir framhaldsnám. Að leikskóli, grunnskóli, framhaldsnám sé e.k. flæðilína í beinu framhaldi hvert af öðru. Núna er ég hins vegar að komast á þá skoðun að þetta sé alrangt hjá mér. Framhaldsskólinn kemur mér bara ekkert við. Hlutverk grunnskólans er að undirbúa unga einstaklinga fyrir lífið. Ekki framhaldsskólann.
mánudagur, febrúar 19, 2007
Gjöfin
Á laugardaginn var þorrablót í Kinn. Braveheart var í nefndinni og fljótlega varð ljóst að ástarsambandinu yrðu gerð góð skil. Ég var fengin til að sitja uppi á senu á meðan var sungið til mín. Hugmyndin var að sveitungar gæfu mér nokkrar gjafir og að endingu fékk ég svo bestu gjöfina:)
(Sungið við Bílavísur. Talað inn á milli.)
1.
Á mikinn fögnuð mættir eru flestir
Sveitungar og vinir aðrir gestir
Við glaðar sjáum konur, karla rjóða
En þið vitið nú elskurnar að húsið hérna er lítið
Og við gátum ekki tekið með okkur alla sem við vildum
Á þorrablótið bjóða
2.
Og eins og allir vita nokkrir fluttu
Úr sveitinni og í lukkupottinn duttu
Eða allavega skulum við það vona
Auðunn á Akureyri, Hólmar og Embla í Kanada
Og Harpa suður en auðvitað hafa aðrir komið í staðinn
En stórfréttin er
Að í Háls sé að koma kona
3.
Og til hennar við viljum núna kyrja
Kvæðabálk, en hvernig skal nú byrja
Jú bíðum við, við reynum þetta svona
Hún kom til að kenna í Aðaldalnum og leist bara vel á
Sig í sveitinni og sagt var að hún væri að leita sér að manni
Hún Ásta kennslukona
4.
Í Reykjavík hún fæddist forðum daga
Þá frekar smá en það er önnur saga
Hálfur metri, rétt svo náði í nára
En tíminn hefur liðið og hún Ásta auðvitað elst og dafnað
Enda orðin hvorki meira né minna en
Hátt í fjörtíu ára.
5.
Já velkomna við viljum bjóða hana
Og gjafir færa af gömlum sveitavana
Í skjóðunni er margt skondið á að líta
Og okkur langaði á þessum tímamótum að færa þér
Nokkrar smágjafir, já svona
Sitthvað sem má nýta
6.
Í sveit við eigum hænur átta stórar
En afgamlar nú eru af þeim fjórar
Og lúnar á að læðast meðfram veggjum
En heldurðu ekki vinkona að okkur hafi tekist í morgun að ná
Úr þeim einni dúsin af fuglaflensu- og salmonellufríum
Hamingjueggjum
7.
Í fjósi eru kýr en í þeim ólga
Súrdoði og þrálát júgurbólga
Því mjólka þær nú minna Sunna og Lena
En góða mín við tutluðum og hreyttum úr þeim þangað til
Fylla á flöskuna, líttu á, þrír pelar af ylvolgri og fitu-
Sprengdri mjólk úr spena
8.
Á túni forðum voru margir sauðir
Nú eru farnir, allavega dauðir
Af garnaveiki, riðu og streptokokka
En við náðum nú samt að rýja þá flesta áður en þeir voru urðaðir
Og í vetur höfum við svo verið að vinna úr ullinni og afraksturinn
færðu hérna, sjáðu
Ofurullasokka
9.
Og kalt var vorið, kuldinn okkur barði
Við kerli mín samt grófum upp úr garði
Góðgæti, sem þið gleður, algert æði
Þá er bara að skella vatni í pottinn og smá salt útí,
Nú og svo má líka bara geyma það til næsta vors, líttu á þetta
Eðalútsæði
10.
Þá er nú brátt í skjólin flest að fjúka
Og fljótlega er kvæðinu að ljúka
En mesta gjöfin eftir er án efa
Það er hérna nokkuð sem við vonum að þú farir vel með
Og þið eflist og margfaldist, því að lokum ætlum við
Martein þér að gefa.
(Búið að sturta gjöfinni góðu úr hjólbörunum.)
(Sungið við Bílavísur. Talað inn á milli.)
1.
Á mikinn fögnuð mættir eru flestir
Sveitungar og vinir aðrir gestir
Við glaðar sjáum konur, karla rjóða
En þið vitið nú elskurnar að húsið hérna er lítið
Og við gátum ekki tekið með okkur alla sem við vildum
Á þorrablótið bjóða
2.
Og eins og allir vita nokkrir fluttu
Úr sveitinni og í lukkupottinn duttu
Eða allavega skulum við það vona
Auðunn á Akureyri, Hólmar og Embla í Kanada
Og Harpa suður en auðvitað hafa aðrir komið í staðinn
En stórfréttin er
Að í Háls sé að koma kona
3.
Og til hennar við viljum núna kyrja
Kvæðabálk, en hvernig skal nú byrja
Jú bíðum við, við reynum þetta svona
Hún kom til að kenna í Aðaldalnum og leist bara vel á
Sig í sveitinni og sagt var að hún væri að leita sér að manni
Hún Ásta kennslukona
4.
Í Reykjavík hún fæddist forðum daga
Þá frekar smá en það er önnur saga
Hálfur metri, rétt svo náði í nára
En tíminn hefur liðið og hún Ásta auðvitað elst og dafnað
Enda orðin hvorki meira né minna en
Hátt í fjörtíu ára.
5.
Já velkomna við viljum bjóða hana
Og gjafir færa af gömlum sveitavana
Í skjóðunni er margt skondið á að líta
Og okkur langaði á þessum tímamótum að færa þér
Nokkrar smágjafir, já svona
Sitthvað sem má nýta
6.
Í sveit við eigum hænur átta stórar
En afgamlar nú eru af þeim fjórar
Og lúnar á að læðast meðfram veggjum
En heldurðu ekki vinkona að okkur hafi tekist í morgun að ná
Úr þeim einni dúsin af fuglaflensu- og salmonellufríum
Hamingjueggjum
7.
Í fjósi eru kýr en í þeim ólga
Súrdoði og þrálát júgurbólga
Því mjólka þær nú minna Sunna og Lena
En góða mín við tutluðum og hreyttum úr þeim þangað til
Fylla á flöskuna, líttu á, þrír pelar af ylvolgri og fitu-
Sprengdri mjólk úr spena
8.
Á túni forðum voru margir sauðir
Nú eru farnir, allavega dauðir
Af garnaveiki, riðu og streptokokka
En við náðum nú samt að rýja þá flesta áður en þeir voru urðaðir
Og í vetur höfum við svo verið að vinna úr ullinni og afraksturinn
færðu hérna, sjáðu
Ofurullasokka
9.
Og kalt var vorið, kuldinn okkur barði
Við kerli mín samt grófum upp úr garði
Góðgæti, sem þið gleður, algert æði
Þá er bara að skella vatni í pottinn og smá salt útí,
Nú og svo má líka bara geyma það til næsta vors, líttu á þetta
Eðalútsæði
10.
Þá er nú brátt í skjólin flest að fjúka
Og fljótlega er kvæðinu að ljúka
En mesta gjöfin eftir er án efa
Það er hérna nokkuð sem við vonum að þú farir vel með
Og þið eflist og margfaldist, því að lokum ætlum við
Martein þér að gefa.
(Búið að sturta gjöfinni góðu úr hjólbörunum.)
föstudagur, febrúar 16, 2007
Húsasmiðjan
Fór í Húsasmiðjuna á Húsavík núna áðan þegar klukkan var rúmlega þrjú. Var að leita að vinnugalla sem ég fékk að leita að alveg í friði. Fann einn sem átti að kosta rúmar fjögur þúsund krónur en var á tilboði og átti ekki að kosta nema ca. 2.500,- Ég tek gallann og fer að borga. ,,Þetta eru rúmar fjögurþúsund krónur" segir afgreiðslukonan. ,,Nei," segi ég ,,hann er á tilboði." ,,Nei, tilboðið rann út í gær" svarar hún og flettir einhverjum auglýsingapésa. ,,Já, en hann er verðmerktur svona," segi ég. ,,Já, það hefur bara gleymst að taka það niður." Ég náttúrulega sleppti því að kaupa gallann. Ég er alveg viss um að það verð á að gilda sem hangir uppi. Neytendasamtökin svara ekki símann nema milli 9-12 svo það væri gaman ef einhver vissi þetta.
fimmtudagur, febrúar 15, 2007
Gistingar
Við Braveheart höfum vaknað upp með stífluð nef undanfarna mánuði og ekkert skilið í því. Ekki hann, ofnæmisgemsar eins og ég eru vanir þessu. Þegar hann fór að kvarta fór ég að spá í málið og gera tilraunir. Henti sængurfötum og dýnum út í frost í sólarhring og þvoði svo allt. Þá eru komin vatnsglös á alla ofna. Ekkert virkar. Beindist grunurinn nú að myglusvepp enda raki á baðinu sem er við hliðina á svefnherberginu. Á mánudaginn komu svo smiðir og hentu öllu út. Það sem við höldum að væri að var ekki jafn slæmt og við var búist en annað var verra. Nú er búið að henda út mygluðu timbri og bæta í heilu, setja nýjan dúk á gólf og veggi, nýtt baðkar og baðherbergisinnréttingin bíður í pökkum í forstofunni. Allt orðið rosa flott og verður flottara! Helst vona ég samt að við losnum við nefstíflurnar. En ég gat ekki verið heima hjá mér á meðan (verða að hafa klósett) svo við Braveheart mátuðum okkur á bænum hans. Það virtist passa svona ljómandi. ,,Tengdó" hafði ákveðin vara á sér, hvort það væri einhver innrás yfirvofandi en það stendur ekki til. Það dugar ekkert minna en nýbygging utan um drottninguna:)
laugardagur, febrúar 10, 2007
Fleiri ný dýr
Ég sagði frá því að unglingurinn Ísold varð fylfull fyrir algjöra slysni en ég gleymdi að segja frá þegar folaldið kom í heiminn í sumar.
Hún sver sig alveg í ættina og líkist móður sinni og ömmu mikið.
Þá var Röskva sirkushestur líka fylfull (en það var leyndarmál) og hún eignaðist Emblu litlu líka í sumar.
Hérna eru skvísurnar saman.
Hún sver sig alveg í ættina og líkist móður sinni og ömmu mikið.
Þá var Röskva sirkushestur líka fylfull (en það var leyndarmál) og hún eignaðist Emblu litlu líka í sumar.
Hérna eru skvísurnar saman.
fimmtudagur, febrúar 08, 2007
Það er vandlifað
Ég var að horfa á fréttirnar áðan þar sem ungur maður með Tourette heilkenni lýsir slæmri skólagöngu sinni. Það er ekki nóg með að hinir krakkarnir hafi lagt hann í einelti heldur létu kennararnir ekki sitt eftir liggja. Ég efast ekki um að þessi ungi maður hafi gengið í gegnum slæma tíma. Mér er það fullkomlega ljóst að það er erfitt að skera sig úr þegar maður er barn og/eða unglingur og börn eru miskunnarlaus. Þau eru miskunnarlaus af þeirri einföldu ástæðu að þau eru óvitar. Kennarar eiga hins vegar að heita fullorðið fólk. Samkvæmt almennri orðræðu í samfélaginu eru kennarar illa menntað skítapakk sem á ekkert gott skilið. Það er því fullkomlega rökrétt að álykta sem svo að þetta illa menntaða skítapakk sem á ekkert gott skilið dundi sér við það að leggja börn í einelti. Það hlýtur að liggja í hlutarins eðli. Alla vega leyfir fréttastofan sér að bera þetta á borð fyrir landsmenn eins og hverja aðra staðreynd. Trúir þjóðin því raunverulega að kennarar, sem eru sérmenntuð fagaðilar, séu að leggja börn í einelti í grunnskólum landsins?
Ég efast ekki um að þessi ungi maður hafi upplifað þetta svona. Hins vegar gæti minningin verið lituð af þeirri vanlíðan sem hann leið á þessum tíma. Og kannski lenti hann á einhverjum skítakennurum sem lögðu hann í einelti. En það eru þá einstaklingar en ekki ,,kennararnir” eins og allir kennararnir í þessum skóla hafi lagt hann í einelti eða allir kennarar alls staðar hefðu lagt hann í einelti sama í hvaða skóla hann hefði gengið. Ég tek það fram aftur og enn að ég er ekki að álasa þessum unga manni, mér svíður bara þessi fréttaflutningur. Situr einhver önnur stétt undir svona fréttaflutningi?
,,Gjaldkerar í bönkum stunda það að skoða fjárhagsstöðu viðskiptavinanna og hlæja upphátt.
Læknar á bráðamóttökunni fárast yfir því hvað sjúklingarnir eru klaufskir.”
Það er vandrataður vegur að vera kennari. Ég hef fengið á mig eineltisásakanir af því að ég gekk eftir því að nemandi lærði. Ég ætlaðist til þess að hann ynni í tímum. Móðir hans fullyrti að ég legði hann í einelti. Má ég eiga von á viðtali við hann í sjónvarpi eftir tuttugu ár? Hvað ætli hann segi? ,,Ég átti við námsörðugleika að etja en fékk enga hjálp. Var bara lagður í einelti.”
Þetta kemur til með að hljóma illa en við verðum að átta okkur á því að börn og unglingar eru ekki komin með alveg fulla rökhugsun. ,,Staðreyndirnar” þeirra eru oft mjög litaðar af tilfinningum og eigin skoðunum. Það sem þau halda eru staðreyndir í þeirra huga. Mikill meirihluti þeirra sem hafa unnið með börnum og unglingum, ef ekki allir, hafa lent í því að þeim eru gerðar upp orð eða skoðanir. Það þýðir ekki að maður eigi ekki að hlusta á börn og unglinga, maður verður bara að hlusta betur.
En það eru ekki bara börnin. Eins og allir vita þá ráða kennarar ekki við vinnuna sína og reyna að setja alla nemendur á Ritalín. Gott ef við erum ekki að skammta það í tímum. Fyrir nokkru síðan var ég með nemanda sem var mjög eirðarlaus, mikil hreyfing í honum í tímum og einbeitingin ekki góð. Ég hringdi í foreldrana til að ræða þetta og spurja hvort hann hefði verið sendur í greiningu. Það er nefnilega gott að vita ef það er eitthvað að. Þá er hægt að bregðast við því á réttan hátt og hjálpa nemandanum. Foreldrarnir sögðu mér hins vegar að það var annað sem var að og það útskýrði hegðunina fullkomlega. Þannig að þegar samtalinu var lokið þá lá það ljóst fyrir að þessi nemandi væri ekki ofvirkur, það var annað sem var að og ég gat brugðist við því. Í einfeldni minni hélt ég að allir væru sáttir. Þar til ég fékk bréf frá sálfræðingi svohljóðandi: ,,Vita skaltu, kennarafífl, að þessi nemandi er ekki ofvirkur fyrir fimm aura.” Einhverra hluta vegna drifu foreldrarnir sig með nemandann í greiningu eftir samtalið þó svo að mér hefði fundist það ljóst að nemandinn væri ekki ofvirkur og segði það beinum orðum. Hvernig ætli þetta fólk segi frá samskiptum okkur? Ætli ég sé ekki kennari sem reynir að troða ofvirknigreiningu á alla?
Við þurfum alltaf að staldra við og hugsa málið. Foreldrar eru nefnilega mjög viðkvæmir. Börnin eru það dýrmætasta sem fólk á. Ég held að það sé einhver frumstæð eðlishvöt í fólki að snúast til varnar þegar börnin þeirra eiga í hlut. Og ef fólk upplifir að það sé á einhvern hátt verið að ýja að því að það sé kannski ekki æðislegustu foreldrar í heimi, þá fer allt í hnút. Það er reyndar mjög gott að vita það að foreldrum þyki vænt um börnin sín. Hins vegar eru kennarar ekkert að leggja dóm á það hvort foreldrar séu ,,góðir” eða ,,slæmir”. Mér er það fullkomlega ljóst að foreldrar eru venjulegt fólk sem er að gera sitt besta og vill börnunum sínum það besta. Hins vegar verða foreldrar að átta sig á því að kennarar vilja líka börnunum allt hið besta.
Stundum fer það ekki saman hvað aðilum finnst vera best fyrir barnið. Sumir foreldrar harðneita öllum greiningum. Þeir líta svo á að það sé slæmt fyrir barnið að fá á sig einhvern ,,stimpil”. Það er vissulega sjónarmið í sjálfu sér. Fordómarnir leynast víða. Hins vegar er það sambærilegt að vilja ekki fara með barn sem á erfitt með að einbeita sér í greiningu til sálfræðings eins og að vilja ekki fara með barn sem sér illa á töfluna til augnlæknis í sjónmælingu.
Það hlýtur að vera gott að geta staðið uppi í pontu og tjáð sig um að það sé ,,óþolandi” að börn með sérþarfir fái ekki þá þjónustu sem þau eiga skilið. Hver ber eiginlega ábyrgð á því að þessu er ekki sinnt? Þessi ræðumaður ætti að snúa sér til æðsta yfirmanns menntamála í landinu og ræða þetta nánar.
Yfirleitt kemur það ekki í ljós fyrr en barnið er byrjað í skólanum að eitthvað er ekki að ganga skv. meðalkúrfu. Þá þarf að fá greiningu á barnið. Ef foreldrarnir neita þá kemur auðvitað aldrei nein greining. Hvernig á að mæta sérþörfum sem enginn veit hverjar eru? Ef greinig er samþykkt þá þarf samt að bíða í ákveðinn tíma. Þegar greiningin svo kemur þá þarf að bregðast við henni. Hver á að gera það? Einn kennari inni í 25 manna bekk? Ef nemandinn er ekki kominn upp í unglingadeild þá er séns að stuðningsfulltrúi sé inni í bekknum. Þroskaþjálfarar sjást lítið inni í skólum landsins. Það er óskaplega fallegt að boða jafnrétti til náms og setja alla inn í almenna skóla. Helst á að leggja niður sérdeildir. Það er ekki jafn fallegt þegar það er ljóst að um hreina sparnaðaraðgerð er að ræða og bara verið að skera niður þjónustu. Já, það er ,,óþolandi” að ekki sé komið til móts við sérþarfir nemenda. Það er ekki að spyrja að þessu illa menntaða skítapakki sem á ekkert gott skilið.
Ég er á fimmta ári í kennslu. Ég hef kennt í tveimur grunnskólum. Báðir skólarnir eru að vinna gott starf. Í núverandi skóla er mikið listastarf. Tónlistarskólinn er mikilvirkur, það er farið í tónlistarferðir og það hafa verið gefnir út geisladiskar. Á hverju ári er sett upp glæsileg leiksýning. Það er alltaf haft samband við fjölmiðla. Enginn þeirra mætir. Ef það er ekki hægt að tala illa um unglinga eða kennara þá er enginn áhugi.
Það virðist vera fullkomlega eðlilegt í samfélaginu líta niður á kennara, vinnu þeirra og menntun á sama tíma og það er ætlast til að þeir séu sérfræðingar í fagi, uppfræðarar, uppalendur, þroskaþjálfarar, sálfræðingar og nánast hvað sem fólki dettur í hug.
Þetta er orðið alveg óskaplega hvimleitt.
Ég efast ekki um að þessi ungi maður hafi upplifað þetta svona. Hins vegar gæti minningin verið lituð af þeirri vanlíðan sem hann leið á þessum tíma. Og kannski lenti hann á einhverjum skítakennurum sem lögðu hann í einelti. En það eru þá einstaklingar en ekki ,,kennararnir” eins og allir kennararnir í þessum skóla hafi lagt hann í einelti eða allir kennarar alls staðar hefðu lagt hann í einelti sama í hvaða skóla hann hefði gengið. Ég tek það fram aftur og enn að ég er ekki að álasa þessum unga manni, mér svíður bara þessi fréttaflutningur. Situr einhver önnur stétt undir svona fréttaflutningi?
,,Gjaldkerar í bönkum stunda það að skoða fjárhagsstöðu viðskiptavinanna og hlæja upphátt.
Læknar á bráðamóttökunni fárast yfir því hvað sjúklingarnir eru klaufskir.”
Það er vandrataður vegur að vera kennari. Ég hef fengið á mig eineltisásakanir af því að ég gekk eftir því að nemandi lærði. Ég ætlaðist til þess að hann ynni í tímum. Móðir hans fullyrti að ég legði hann í einelti. Má ég eiga von á viðtali við hann í sjónvarpi eftir tuttugu ár? Hvað ætli hann segi? ,,Ég átti við námsörðugleika að etja en fékk enga hjálp. Var bara lagður í einelti.”
Þetta kemur til með að hljóma illa en við verðum að átta okkur á því að börn og unglingar eru ekki komin með alveg fulla rökhugsun. ,,Staðreyndirnar” þeirra eru oft mjög litaðar af tilfinningum og eigin skoðunum. Það sem þau halda eru staðreyndir í þeirra huga. Mikill meirihluti þeirra sem hafa unnið með börnum og unglingum, ef ekki allir, hafa lent í því að þeim eru gerðar upp orð eða skoðanir. Það þýðir ekki að maður eigi ekki að hlusta á börn og unglinga, maður verður bara að hlusta betur.
En það eru ekki bara börnin. Eins og allir vita þá ráða kennarar ekki við vinnuna sína og reyna að setja alla nemendur á Ritalín. Gott ef við erum ekki að skammta það í tímum. Fyrir nokkru síðan var ég með nemanda sem var mjög eirðarlaus, mikil hreyfing í honum í tímum og einbeitingin ekki góð. Ég hringdi í foreldrana til að ræða þetta og spurja hvort hann hefði verið sendur í greiningu. Það er nefnilega gott að vita ef það er eitthvað að. Þá er hægt að bregðast við því á réttan hátt og hjálpa nemandanum. Foreldrarnir sögðu mér hins vegar að það var annað sem var að og það útskýrði hegðunina fullkomlega. Þannig að þegar samtalinu var lokið þá lá það ljóst fyrir að þessi nemandi væri ekki ofvirkur, það var annað sem var að og ég gat brugðist við því. Í einfeldni minni hélt ég að allir væru sáttir. Þar til ég fékk bréf frá sálfræðingi svohljóðandi: ,,Vita skaltu, kennarafífl, að þessi nemandi er ekki ofvirkur fyrir fimm aura.” Einhverra hluta vegna drifu foreldrarnir sig með nemandann í greiningu eftir samtalið þó svo að mér hefði fundist það ljóst að nemandinn væri ekki ofvirkur og segði það beinum orðum. Hvernig ætli þetta fólk segi frá samskiptum okkur? Ætli ég sé ekki kennari sem reynir að troða ofvirknigreiningu á alla?
Við þurfum alltaf að staldra við og hugsa málið. Foreldrar eru nefnilega mjög viðkvæmir. Börnin eru það dýrmætasta sem fólk á. Ég held að það sé einhver frumstæð eðlishvöt í fólki að snúast til varnar þegar börnin þeirra eiga í hlut. Og ef fólk upplifir að það sé á einhvern hátt verið að ýja að því að það sé kannski ekki æðislegustu foreldrar í heimi, þá fer allt í hnút. Það er reyndar mjög gott að vita það að foreldrum þyki vænt um börnin sín. Hins vegar eru kennarar ekkert að leggja dóm á það hvort foreldrar séu ,,góðir” eða ,,slæmir”. Mér er það fullkomlega ljóst að foreldrar eru venjulegt fólk sem er að gera sitt besta og vill börnunum sínum það besta. Hins vegar verða foreldrar að átta sig á því að kennarar vilja líka börnunum allt hið besta.
Stundum fer það ekki saman hvað aðilum finnst vera best fyrir barnið. Sumir foreldrar harðneita öllum greiningum. Þeir líta svo á að það sé slæmt fyrir barnið að fá á sig einhvern ,,stimpil”. Það er vissulega sjónarmið í sjálfu sér. Fordómarnir leynast víða. Hins vegar er það sambærilegt að vilja ekki fara með barn sem á erfitt með að einbeita sér í greiningu til sálfræðings eins og að vilja ekki fara með barn sem sér illa á töfluna til augnlæknis í sjónmælingu.
Það hlýtur að vera gott að geta staðið uppi í pontu og tjáð sig um að það sé ,,óþolandi” að börn með sérþarfir fái ekki þá þjónustu sem þau eiga skilið. Hver ber eiginlega ábyrgð á því að þessu er ekki sinnt? Þessi ræðumaður ætti að snúa sér til æðsta yfirmanns menntamála í landinu og ræða þetta nánar.
Yfirleitt kemur það ekki í ljós fyrr en barnið er byrjað í skólanum að eitthvað er ekki að ganga skv. meðalkúrfu. Þá þarf að fá greiningu á barnið. Ef foreldrarnir neita þá kemur auðvitað aldrei nein greining. Hvernig á að mæta sérþörfum sem enginn veit hverjar eru? Ef greinig er samþykkt þá þarf samt að bíða í ákveðinn tíma. Þegar greiningin svo kemur þá þarf að bregðast við henni. Hver á að gera það? Einn kennari inni í 25 manna bekk? Ef nemandinn er ekki kominn upp í unglingadeild þá er séns að stuðningsfulltrúi sé inni í bekknum. Þroskaþjálfarar sjást lítið inni í skólum landsins. Það er óskaplega fallegt að boða jafnrétti til náms og setja alla inn í almenna skóla. Helst á að leggja niður sérdeildir. Það er ekki jafn fallegt þegar það er ljóst að um hreina sparnaðaraðgerð er að ræða og bara verið að skera niður þjónustu. Já, það er ,,óþolandi” að ekki sé komið til móts við sérþarfir nemenda. Það er ekki að spyrja að þessu illa menntaða skítapakki sem á ekkert gott skilið.
Ég er á fimmta ári í kennslu. Ég hef kennt í tveimur grunnskólum. Báðir skólarnir eru að vinna gott starf. Í núverandi skóla er mikið listastarf. Tónlistarskólinn er mikilvirkur, það er farið í tónlistarferðir og það hafa verið gefnir út geisladiskar. Á hverju ári er sett upp glæsileg leiksýning. Það er alltaf haft samband við fjölmiðla. Enginn þeirra mætir. Ef það er ekki hægt að tala illa um unglinga eða kennara þá er enginn áhugi.
Það virðist vera fullkomlega eðlilegt í samfélaginu líta niður á kennara, vinnu þeirra og menntun á sama tíma og það er ætlast til að þeir séu sérfræðingar í fagi, uppfræðarar, uppalendur, þroskaþjálfarar, sálfræðingar og nánast hvað sem fólki dettur í hug.
Þetta er orðið alveg óskaplega hvimleitt.
þriðjudagur, febrúar 06, 2007
Nýtt blogg
Datt í hug að prófa svona lokað blogg þar sem ég get sagt meira frá mér. Við sjáum svo bara til hvort ég nenni að pósta:)
mánudagur, febrúar 05, 2007
Ég er algjörlega sannfærð um að ég sé fórnarlamb svívirðilegra tryggingarsvika. Að hér í fyrndinni hafi skólatannlæknirinn misnotað sér ungan aldur minn (og væntanlega annarra) og gert við mun meira og fleiri tennur en nauðsynlega þurfti.
Þegar ég var á milli sex og sjö ára gömul gerði skólatannlæknirinn við alla jaxlana í mér. Sjö ára með silfur í öllum jöxlum. Sannfærð um að ég væri með ónýtar tennur. Dásamlegt alveg. Stórt ör á sálinni btw. Nema hvað að eftir því sem árin liðu þá þurfti ekki að gera við neitt mikið meira. Eitthvað aðeins en iðulega var ekkert skemmt. Litla systir fer í þennan sama skóla og svo heyri ég af því að hún og einhverjir aðrir nemendur neiti að fara til þessa tannlæknis og uppástanda það að hann geri við heilar tennur. Ég spái ekki mikið í þetta en er komin með það á bak við eyrað. Um tvítugt þarf að laga allar hel.. fyllingarnar enda kominn á þær tími. Þáverandi tannlæknir tekur myndir og þá sé ég að allt silfurstellið er bara örþunn slikja á jöxlunum. Þarna er ég eiginlega alveg orðin sannfærð. Svo líður tíminn eins og gengur og fæ eina og eina holu eins og gengur.
Núna er ég komin með enn einn tannlækninn og í fyrstu skoðun talar hann um það að það sé leiðinlega mikið viðgert því tennurnar eru frekar hressilegar. Í dag fór ég svo í formlega myndatöku og hann var bara alveg bit, þetta var bara miklu betra en hann bjóst við miðað við hvað er mikið viðgert. Ástandið á tönnunum og viðgerðirnar fara greinilega ekki saman, þetta passar ekki. Ég finn að þetta fer nett í taugarnar á mér og ég er að hugsa um að elta uppi þessa mannfýlu og neyða hana til sagna.
sunnudagur, febrúar 04, 2007
Þorrablótið og baráttan um borðið
Þorrablót Aðaldæla fór fram í gær. Þar sem talsvert var hlegið þá ætla ég að uppljóstra því að ég átti þátt í handritinu. Það er mjög taugatrekkjandi að sitja úti í sal með fimm hundruð manns og bíða eftir hlátri. Úff..
Það er þögul barátta í gangi á heimilinu. Ég er algjör draslari en Braveheart er mun snyrtilegri. Hann segir hins vegar aldrei eitt einasta orð um ástandið. Og ef honum er farið að blöskra rykrottugangurinn þá dregur hann bara fram ryksuguna og ryksugar sjálfur. En núna er ákveðið mál komið í gang. Í sumar dró ég inn borð til að púsla á. Púslið lá lítið púslað á borðinu mánuðum saman þar til ég setti það aftur í kassann til að borða við á gamlárskvöld. Eftir að borðið losnaði er Braveheart að reyna að eigna sér það.Hann þarf að halda bókhald og skrifa reikninga og svoleiðis. Hans mistök eru hins vegar þau að hreinsa borðið alltaf á milli þannig að það er autt borð á mínu heimili. Það gengur auðvitað engan veginn upp. Í gær setti ég fullt af geisladiskum á borðið og í dag er búið að raða þeim snyrtilega upp á borðbrúnina. Ég er að velta fyrir mér hvort við séum komin á það stig að þurfa að setja reglur.
Það er þögul barátta í gangi á heimilinu. Ég er algjör draslari en Braveheart er mun snyrtilegri. Hann segir hins vegar aldrei eitt einasta orð um ástandið. Og ef honum er farið að blöskra rykrottugangurinn þá dregur hann bara fram ryksuguna og ryksugar sjálfur. En núna er ákveðið mál komið í gang. Í sumar dró ég inn borð til að púsla á. Púslið lá lítið púslað á borðinu mánuðum saman þar til ég setti það aftur í kassann til að borða við á gamlárskvöld. Eftir að borðið losnaði er Braveheart að reyna að eigna sér það.Hann þarf að halda bókhald og skrifa reikninga og svoleiðis. Hans mistök eru hins vegar þau að hreinsa borðið alltaf á milli þannig að það er autt borð á mínu heimili. Það gengur auðvitað engan veginn upp. Í gær setti ég fullt af geisladiskum á borðið og í dag er búið að raða þeim snyrtilega upp á borðbrúnina. Ég er að velta fyrir mér hvort við séum komin á það stig að þurfa að setja reglur.
miðvikudagur, janúar 31, 2007
Þorrablót
Það er að bresta á með Þorrablótum.
Best að drífa sig í bælið. Braveheart er kominn á allsbertið.
Best að drífa sig í bælið. Braveheart er kominn á allsbertið.
mánudagur, janúar 29, 2007
Kafli 2
Kaupandinn hringdi um daginn. Honum finnst það mjög ósanngjarnt af mér að vilja ekki borga viðgerð sem mér ber ekki að borga. Hann sem er að reyna að vera sanngjarn. Undarlegt nokk þá deili ég ekki þeirri skoðun með honum.
miðvikudagur, janúar 24, 2007
Þjónustufulltrúar
Í tvö skipti á stuttum tíma hef ég sent þjónustufulltrúanum mínum tölvupóst og beðið um lítilsháttar bankaþjónustu. Í bæði skiptin hef ég fengið póst til baka þar sem mér er bent á að ég geti sinnt þessu í netbankanum. Ætli hann geri sér grein fyrir því að hann vinnur að því hörðum höndum að útrýma starfinu sínu?
laugardagur, janúar 20, 2007
Það er ekki gallalaust
Gleðileg jól og farsælt nýtt ár og svoleiðis.
Bloggletin stafar að miklu leyti af símalínusambandinu, ég nenni bara ekki að sitja við tölvuna og svo var bara allt meinhægt. Þar til núna. Verð aðeins að hella úr skálum pirringsins.
Þar sem það er allt útlit fyrir að ég sé flutt alfarin út á land þá ákvað ég að selja íbúðina mína í Reykjavík. Ég var með fína leigjendur sem fengu aðra íbúð svo ég ákvað að skella íbúðina bara í sölu. Hún er metin lægra heldur en eins íbúðir í nærliggjnadi húsum og er ég nú ekkert sérstaklega sátt við það en fasteignasalinn bendir á að hinar íbúðirnar séu nú ekkert að fljúga út svo ég sætti mig við þetta. Ungur maður hefur áhuga og skoðar og gerir svo tilboð milljón lægra en beðið er um. Ókey, strákinn langar að leika svo ég geri gagntilboð sem er 250 þús. lægra en upphaflega var beðið um. Daginn eftir fæ ég gagn-gagntilboð þar sem ungi maðurinn hefur hækkað sig um alveg heilar 200 þús. Ég segi fasteignasalanum ég nenni nú ekki einu sinni að svara þessu. Ég sé ekki tilbúin að lækka mig um meira en 400 þús. frá uppsettu verði. Ég sé búin að hafa talsverðan kostnað af íbúðinni, borgaði utanhússviðgerð upp á rúmar 600 þús. og væri nýbúin að borga viðgerð í stigaganginum upp á 160 þús. Fasteignasalinn spyr hann megi segja stráknum þessa tölu og ég játa því. Seinna um daginn klukkan hálf fimm þegar ég er stödd í jólainnkaupum á Akureyri hringir fasteignasalinn og kemur með enn eitt tilboðið frá stráknum sem er 650 þús. lægra en upphaflega var farið fram á. Þetta sé það hæsta sem hann er tilbúinn að fara og, til að kóróna allt saman, tilboðið gildir bara til klukkan 18:00 þennan dag. Svaka stælar. Ægilegur töffari. Ég var tilbúin að skoða þetta tilboð en þessir stælar fóru bara það mikið í mig ég gat ekki tekið því. Mér líkaði ekki maðurinn, mér líkaði ekki framkoman og hann gat bara átt sig. Mér lá ekkert á að selja íbúðina. Ég gat bara fundið nýja leigjendur og beðið. Þar með slítum við fasteignasalinn samtalið.
Daginn eftir þegar ég er að keyra suður hringir síminn. Fasteignasalinn vildi endilega fara yfir stöðu markaðsins og íbúðarinnar og svona. Drengurinn er búinn að hækka sig um alveg heilar 50 þús. og fasteignasalinn mælir eindregið með að ég taki tilboðinu. Þá er hann búinn að ná henni niður um 600 þús. frá því sem sett var upp. Ég ákveð að samþykkja það. Það er gengið frá sölunni stuttu eftir áramót.
Fyrir rúmri viku síðan hringir fasteignasalinn. Kaupandinn er að heimta skaðabætur vegna leynds galla. Það voru viðarþiljur í svefnherbergisveggnum og stofuveggnum, sami veggurinn hann bara dekkar bæði stofu og svefnherbergi. Viðarþiljurnar voru þarna þegar ég keypti og voru þarna ósnertar þegar hann kaupir. Þetta rífur hann niður og undir eru sprungur. Viðgerðir upp á hundruði þúsunda. Þetta er innveggur í 50 ára gömlu húsi svo hvernig hann fær þetta út er mér óskiljanlegt.
Persónulega held ég að drengurinn hafi aldrei ætlað sér að standa við samninginn að fullu. Hann vildi fá íbúðina á lægra verði og hann ætlar sér að fá það fram með öllum ráðum. Ef það hefði ekki verið þetta þá hefði það bara verið eitthvað annað. Mér finnst það hins vegar engan veginn í lagi að það sé hægt að gera manni tilboð í eign, fá hana afhenta og eyðileggja hana fyrir mér því hann ætlaði sér alla vega að rífa allt út, og fara svo fram á afslátt. Ef hann vildi ekki borga svona mikið fyrir íbúðina þá átti hann ekki að bjóða svona hátt. Bara drullast í burtu og leyfa mér að selja einhverjum öðrum.
Hann fór með þetta í fasteignasöluna en hún virðist vera alveg stikkfrí.
Mér finnst líka skrítið að fasteignasalan fær 1.95% af söluhagnaði og sú þóknun rýrnar ekkert þótt söluverðið lækki í raun ef hann fær sínu framgengt.
Best að taka það fram að það segja mér allir að ég þurfi ekki að hafa miklar áhyggjur af þessu, lögin og dómafordæmin séu öll mér í hag. Þetta er bara ves.
Bloggletin stafar að miklu leyti af símalínusambandinu, ég nenni bara ekki að sitja við tölvuna og svo var bara allt meinhægt. Þar til núna. Verð aðeins að hella úr skálum pirringsins.
Þar sem það er allt útlit fyrir að ég sé flutt alfarin út á land þá ákvað ég að selja íbúðina mína í Reykjavík. Ég var með fína leigjendur sem fengu aðra íbúð svo ég ákvað að skella íbúðina bara í sölu. Hún er metin lægra heldur en eins íbúðir í nærliggjnadi húsum og er ég nú ekkert sérstaklega sátt við það en fasteignasalinn bendir á að hinar íbúðirnar séu nú ekkert að fljúga út svo ég sætti mig við þetta. Ungur maður hefur áhuga og skoðar og gerir svo tilboð milljón lægra en beðið er um. Ókey, strákinn langar að leika svo ég geri gagntilboð sem er 250 þús. lægra en upphaflega var beðið um. Daginn eftir fæ ég gagn-gagntilboð þar sem ungi maðurinn hefur hækkað sig um alveg heilar 200 þús. Ég segi fasteignasalanum ég nenni nú ekki einu sinni að svara þessu. Ég sé ekki tilbúin að lækka mig um meira en 400 þús. frá uppsettu verði. Ég sé búin að hafa talsverðan kostnað af íbúðinni, borgaði utanhússviðgerð upp á rúmar 600 þús. og væri nýbúin að borga viðgerð í stigaganginum upp á 160 þús. Fasteignasalinn spyr hann megi segja stráknum þessa tölu og ég játa því. Seinna um daginn klukkan hálf fimm þegar ég er stödd í jólainnkaupum á Akureyri hringir fasteignasalinn og kemur með enn eitt tilboðið frá stráknum sem er 650 þús. lægra en upphaflega var farið fram á. Þetta sé það hæsta sem hann er tilbúinn að fara og, til að kóróna allt saman, tilboðið gildir bara til klukkan 18:00 þennan dag. Svaka stælar. Ægilegur töffari. Ég var tilbúin að skoða þetta tilboð en þessir stælar fóru bara það mikið í mig ég gat ekki tekið því. Mér líkaði ekki maðurinn, mér líkaði ekki framkoman og hann gat bara átt sig. Mér lá ekkert á að selja íbúðina. Ég gat bara fundið nýja leigjendur og beðið. Þar með slítum við fasteignasalinn samtalið.
Daginn eftir þegar ég er að keyra suður hringir síminn. Fasteignasalinn vildi endilega fara yfir stöðu markaðsins og íbúðarinnar og svona. Drengurinn er búinn að hækka sig um alveg heilar 50 þús. og fasteignasalinn mælir eindregið með að ég taki tilboðinu. Þá er hann búinn að ná henni niður um 600 þús. frá því sem sett var upp. Ég ákveð að samþykkja það. Það er gengið frá sölunni stuttu eftir áramót.
Fyrir rúmri viku síðan hringir fasteignasalinn. Kaupandinn er að heimta skaðabætur vegna leynds galla. Það voru viðarþiljur í svefnherbergisveggnum og stofuveggnum, sami veggurinn hann bara dekkar bæði stofu og svefnherbergi. Viðarþiljurnar voru þarna þegar ég keypti og voru þarna ósnertar þegar hann kaupir. Þetta rífur hann niður og undir eru sprungur. Viðgerðir upp á hundruði þúsunda. Þetta er innveggur í 50 ára gömlu húsi svo hvernig hann fær þetta út er mér óskiljanlegt.
Persónulega held ég að drengurinn hafi aldrei ætlað sér að standa við samninginn að fullu. Hann vildi fá íbúðina á lægra verði og hann ætlar sér að fá það fram með öllum ráðum. Ef það hefði ekki verið þetta þá hefði það bara verið eitthvað annað. Mér finnst það hins vegar engan veginn í lagi að það sé hægt að gera manni tilboð í eign, fá hana afhenta og eyðileggja hana fyrir mér því hann ætlaði sér alla vega að rífa allt út, og fara svo fram á afslátt. Ef hann vildi ekki borga svona mikið fyrir íbúðina þá átti hann ekki að bjóða svona hátt. Bara drullast í burtu og leyfa mér að selja einhverjum öðrum.
Hann fór með þetta í fasteignasöluna en hún virðist vera alveg stikkfrí.
Mér finnst líka skrítið að fasteignasalan fær 1.95% af söluhagnaði og sú þóknun rýrnar ekkert þótt söluverðið lækki í raun ef hann fær sínu framgengt.
Best að taka það fram að það segja mér allir að ég þurfi ekki að hafa miklar áhyggjur af þessu, lögin og dómafordæmin séu öll mér í hag. Þetta er bara ves.
Gerast áskrifandi að:
Færslur (Atom)
Færsla Lögreglunnar á Norðurlandi eystra
Það mun mér hæfara fólk fjalla um þessa færslu Lögreglunnar á Norðurlandi eystra en það eru nokkrir hlutir í þessu sem mig sem almennur áhor...
-
Ég birti hér nokkrar færslur af Facebook, lítillega uppfærðar. I. Framboðið sjálft. Af því að fólk hefur verið að lýsa undrun sinni á þeir... -
Fyrir nokkrum árum síðan setti ég fyrirspurn inn á Turn-it-in grúppu á Facebook. Turn-it-in er forrit sem við kennarar notum til að sjá hv...
-
Ágæti Ingi Freyr. Ég las pistil þinn Það sem við tölum um þegar við tölum um mafíósa í Skagafirði sem birtist á vef Stundarinnar nýlega...
