Nei, hvorki sólarhringurinn né svefninn eru að komast í samt lag. Lá andvaka í alla nótt og var að verða illa pirruð. Gat ekki gert neitt af því sem ég ætlaði að gera í dag af því ég þurfti að leggja mig eftir vinnu. Og svona líka yndislegt veður! Pirr, pirr! En það er allt í lagi, ég sef vel í nótt og geri þetta allt saman á morgun. Samt sem áður þá ætti að nýta svona dásamlegt sumarkvöld til annars en að sitja við tölvuna. Mér dettur ýmislegt í hug... A fine romance and sweet kisses...
Krossinn sem ég ber
Það er ungur maður á facebook sem hefur gaman að því að tilkynna hvaða dagur er. Það er bara fínt, þetta er falleg sál og ég læka þetta yfirleitt hjá honum . Hins vegar fékk ég sting í hjartað í dag . Á þessum degi fyrir sextán árum síðan lá ég inni á spítala og h a fði þegar verið í þrjá d aga. Það var verið að reyna að framkalla fæðingu litlu stúlkunnar minnar sem ég var gengin með 24 vikur en í sónar þremur dögum áður kom í ljós að það var enginn hjartsláttur. Stúlkan var dáin. Það átti eftir að taka tvo daga í viðbót að n á að framkalla fæðinguna. Í fimm daga gekk ég vitandi með dána barnið mitt. Hún var auðvitað búin að vera dáin lengur, ég bað um skoðun því ég hætti að finna hreyfingar. Ég veit að einstaklingur sem hefur aldrei gengið með barn, hvað þá fætt, getur skilið þetta. Að finna barnið hreyfa sig og sparka og svo hættir það. Að fæða barn og það er dauðaþögn. Við foreldrarnir vorum niðurbrotnir. Ég dró mig í hlé og grét. Pabbinn var reiður út í heiminn. Ég gat ekk
Ummæli
Skrifa ummæli